Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Η ΣΧΕΣΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, αποτελεί την κορωνίδα ενός προγράμματος, ανάπτυξης με πρόοδο όχι αποκλειστικά οικονομικής αλλά ανθρώπινης και περιβαλλοντικής.

ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΒΙΩΣΙΜΗ, ανάπτυξη συγκλίνουν οι τάσεις της Οικονομικής Επιστήμης και της μελέτης του περιβάλλοντος της Οικολογίας, δίχως να αλληλοαναιρούνται. Ιδίως όταν η οικονομική ορθολογικότητα, ο προσανατολισμός στο κέρδος, υπερκέρδος και η παραμέληση των κανόνων και νόμων της προστασίας του φυσικού, οικιστικού και κοινωνικού περιβάλλοντος, καταστρατηγεί το πνεύμα της οικολογίας, παρά τις διακηρύξεις ¨καλής θέλησης¨ και καλών προθέσεων από κυβερνώντες και επιχειρηματικά οργανωμένα συμφέροντα, που περιλαμβάνουν δήθεν και το περιβάλλον στις επιλογές τους, της λεγόμενης εταιρικής ευθύνης.

Η αποφυγή του περιβαλλοντικού κόστους επιβαρύνει τους προϋπολογισμούς στο βαθμό που περιλαμβάνουν δαπάνες προστασίας και αποκατάστασής του.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ, περί ολέθριας σχέσης και στην περίπτωση έλλειψης ισορροπίας και ελέγχου, το κόστος μετακυλίεται στην κοινωνία και στα μέλη της, ενώ παράλληλα υποθηκεύεται το μέλλον.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ, είναι πως οι κερδοσκόποι σε βάρος του περιβάλλοντος, αγνοούν τους κανόνες και της ίδιας της οικονομικής Επιστήμης.

Πως εφαρμόζονται οι κανόνες και πως υλοποιείται ο έλεγχος στη ρύπανση, στην αθέτηση κανόνων μόλυνσης και περιορισμού της, είναι το μεγάλο ζητούμενο.

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, στην περίπτωση της παράβασης Μ.ΠΕ π.χ Μελετών Προστασίας του Περιβάλλοντος, καταστρατηγεί το γενικό συμφέρον προστασίας του περιβάλλοντος, οχυρωμένο πίσω από νομικίστικους κανόνες, ανεξέλεγκτες και συχνά αντικρουόμενες μετρήσεις, τότε το ζήτημα αποκτά άμεσο πολιτικό ενδιαφέρον.

ΔΙΟΤΙ, δεν είναι δυνατόν σε Αυτοδιοικητικά Συμβούλια, όταν τίθεται το ζήτημα της προστασίας και αποκατάστασης, μετά από μία περιβαλλοντική καταστροφή, να προβάλλεται το συμφέρον της επιχείρησης, ως μοναδικό σε βάρος ακόμη και της υγείας των κατοίκων συγκεκριμένου χώρου και να μην ακούγεται ούτε μία αναφορά για τους κινδύνους που απορρέουν.

Αν ισχυριζόμουνα ότι απουσιάζει η περιβαλλοντική συνείδηση και η αγωγή, ο πολιτισμός της καθημερινότητας, θα σκεφτόμουνα πως απαιτούνται πολλά από μία πολιτεία που γενικά απολογείται στα ζητήματα αυτά.

ΟΙ ΣΟΒΑΡΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ, διεθνούς κύρους, καθηγητές με οικουμενικό κύρος, δεν αγνόησαν ποτέ την προσοχή στους όρους αξιοποίησης των φυσικών πόρων.

Συγκεκριμένα στο θέμα, ο Πωλ Άντονυ Σάμουελσον, έγραψε σχετικά και μία φράση του έγινε παρομοιώδης, σε πλείστες των ομιλιών:

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ασχολείται με το ερώτημα, ΠΩΣ εμείς λαμβάνουμε τις αποφάσεις μας, ενόψει της χρησιμοποίησης λίγων και περιορισμένων πόρων με εναλλακτική εφαρμογή διάφορων προϊόντων.¨

Η άποψή του, είναι οικονομίστικη και χρησιμοθηρική και ένας παρόμοιος ορισμός της Οικονομίας με αυτό τον τρόπο, αντιφάσκει με το αντικείμενο του ορισμού του.

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, με τον τρόπο αυτό δεν παρέχει καμία πληροφορία σχετικά με τους σκοπούς της ανθρώπινης ύπαρξης, πέραν της ικανοποίησης των αναγκών, τον φθόνο και την απληστία.

Δεν καθορίζει επίσης καθόλου ποια είδη και προϊόντα είναι περιορισμένα και ποια ελεύθερα, ενώ η σπανιότητα προσδιορίζει την οικονομική μας συμπεριφορά και τις στρατηγικές εκμετάλλευσης.

Κανονικά, η Οικονομία δηλ. η Οικονομική Επιστήμη, δεν ορίζει την σπανιότητα, δείχνει έναν και μοναδικό δρόμο, πως θα αξιοποιηθούν αποτελεσματικά, ίσον κερδοφόρα, ενώ ο ρόλος της θα ήταν να αποφύγει την άσκοπη ανάλωση πόρων με ορθή διαχείριση στη βάση κανόνων Περιβαλλοντικής Ηθικής και Εφαρμογής των νόμων.

Το χειρότερο είναι όπως εκφράζεται στην παραδοσιακή σύγκρουση επιχειρηματιών και των εκπροσώπων τους Οικονομολόγων με τους Οικολόγους και τους ευαίσθητους πολίτες ανάλογα, πως προσποιούνται ουδετερότητα, προβάλλοντας την τεχνοκρατική ορθολογικότητα που βασίζεται στη λογική, το κέρδος πάνω από το περιβάλλον και τους ανθρώπους.

ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ, με την συνδρομή διαπλεκόμενων στο θέμα ΜΜΕ, κάνουν λόγο περί διωγμού της επιχειρηματικότητας, σαν να μην είναι η επιχειρηματικότητα πότε υγιής, πότε ζημιογόνα και μέρος του κοινωνικού συστήματος.

Στον ίδιο τόνο, η κατεστημένη προσανατολισμένη στο κέρδος Οικονομία και όχι στην σχεδιασμένη κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, ορίζει τις ανάγκες έξω από αξίες και κανόνες. Ερμηνεύει μάλιστα στο θεωρητικό της υπόβαθρο και το άτομο ως ωφελιμιστικό και μόνο, που το μόνο που επιδιώκει είναι να πετύχει το προσωπικό του κέρδος, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει και ενδιαφέρει το κοινωνικό σύνολο.

Αυτή η θεωρία, είναι νομιμοποιητική και μόνον των συμφερόντων των ολίγων και οφείλει να αντιπαρατεθεί από τους πολίτες που θα θέσουν τις δικές τους προτεραιότητες με διαμαρτυρίες, ενημέρωση και μελέτες, εναντίον των συμφερόντων των ολίγων. Πρέπει ιδίως να καταστρατηγηθεί συνολικά μία λογική κερδοσκοπίας και παράλληλης καταστροφής. Η ΟΣΟΝ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΗ ΕΞΑΝΤΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΡΩΝ, που υπάρχουν, ως δυνατότητες, κατά περίπτωση.

ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ, η οικονομία θα μπορούσε να θέσει, όπως προσποιείται, τον εαυτό της στην υπηρεσία των ανθρώπων π.χ. κατά την ικανοποίηση των φιλικών προς το περιβάλλον αναγκών του, στο μέγιστο βαθμό, και εδώ ακριβώς βρίσκεται η ριζική αντίφαση.

Η μέγιστη εκμετάλλευση των πόρων συγκρούεται με το μέγιστο των φιλικών προς το περιβάλλον αναγκών. Αυτή, η αντίφαση, φυσικά δεν επιλύεται επιχειρηματικά. Διότι ο στόχος του κέρδους ως ενδοδομικός στο κεφάλαιο, δεν μπορεί να ικανοποιήσει την υψηλότατη ανάγκη της ανθρωπότητας για ΥΓΙΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. Στην περίπτωση που επιχειρούσε κάτι τέτοιο θα είχε αυτοκαταργηθεί.

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΩΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, είναι ένας διε- και ενδοεπιστημονικός τομέας που ασχολείται με την διερεύνηση των δυνατοτήτων παρέμβασης έναντι των ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΙΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ. Με τον σαφή σκοπό της επιστημονικής τεκμηρίωσης ΤΗΣ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ με την προϋπόθεση της σχεδίασης οικολογικών, οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών. Γενικά, η Οικολογική Οικονομία εκκινείται από έναν κοινωνικό-οικολογικό συστημικό συνδυασμό, ανάμεσα σε φυσική, κοινωνικό-οικονομική εξέλιξη και πολιτισμική διαφοροποίηση.

Αυτοί οι στόχοι, με την παγκόσμια κρίση από το 2008, παραμερίζονται οι διασώστες της κρίσης, βάλλουν κατά της, βρίσκοντας ευκαιρία να ορίσουν ως ¨βιώσιμο¨ και βιώσιμη Οικονομία, βιώσιμη διαχείριση κέρδους, το επενδυόμενο κεφάλαιο αφ’ εαυτού. Παρά το ότι, όπως είναι πασίγνωστο στη διεθνή επιστημονική κοινότητα και αποτελεί θέση της, Paradigma, επιστημολογικό κατά τον Κουν, θεωρεί ότι λόγω της ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ, ότι το περιβαλλοντικό κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο από το κόστος της οικονομικής κρίσης.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΛΟΓΙΚΑ, η επιστήμη της Οικολογικής Οικονομίας, έχει την δική της ιστορία.

ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 1980, δημιουργήθηκαν παρεμβάσεις που έλαβαν το όνομα Οικονομία Περιβάλλοντος. Αυτή καθ’ εαυτή βασιζόταν ουσιαστικά στην Νεοκλασική θεωρία που κατανοεί τα περιβαλλοντικά προβλήματα, ως ελλιπή σχεδίαση των αποθεμάτων στη βάση ¨εξωτερικών επιδράσεων¨.

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, στρέφεται εξ’ ορισμού, ως επιστήμη, εναντίον αυτής της θέσης, που είναι καθαρή οικονομική θεώρηση και γι’ αυτό αυτοκατανοείται ως διεπιστημονική. Για παράδειγμα στον Βορειοευρωπαϊκό χώρο, η βαρύτητα πέφτει στην ¨κοινωνικό-οικολογική έρευνα¨, που αποτελεί και την δική μου οπτική, φαινομενολογικά.

Ιδίως, επειδή, διερευνά ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΕΩΝ. Ο κλάδος της επιστήμης της οικολογικής οικονομίας, κατά συνέπεια στρέφεται στην αντίληψη, εναντίον της, στο να μεταφερθούν ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Στην περίπτωση αυτή, τα οικολογικά όρια της υλικής διάστασης της Οικονομίας (scale, λέγεται υλική ροή στον Herman Daly), θεωρούνται απόλυτα.

Για να γίνει κατανοητό, τονίζω, ότι η άποψη αυτή συνδέεται με τις θερμοδυναμικές βασικές προϋποθέσεις της παραγωγής και της κατανάλωσης στο ¨Διαστημόπλοιο Γη¨. Αντίθετα, ποια στοιχεία του φυσικού κεφαλαίου και σε ποια διάσταση οδεύουν στο παραγωγικό κεφάλαιο και στον δρόμο των ΟΡΙΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, μπορούν να υποκατασταθούν και πρέπει , είναι αντικείμενο της Οικολογικής Οικονομίας και της δυναμικής ανάπτυξης!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΗΛΙΑΔΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ-ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΣ!

Related News