To Δώρο του Θανάτου: Για τη φρενίτιδα της χριστουγεννιάτικης κατανάλωσης

 

Τo Δώρο του Θανάτου

Του George Monbiot, δημοσιεύτηκε στη Guardian στις 11 Δεκέμβρη 2012
Μετάφραση: Clopy
(Η Αγγλική έκδοση εδώ)

Δεν υπάρχει τίποτα που να χρειάζονται, τίποτα που να μην έχουν ήδη, τίποτα που ακόμη και να θέλουν. Οπότε τους αγοράζεις ένα ηλιακά κινούμενο φυτό, μια βούρτσα για τον αφαλό ή ένα σετ μίνι-γκολφ για την τουαλέτα. Φαίνονται διασκεδαστικά την πρώτη μέρα των Χριστουγέννων, βαρετά τη δεύτερη, ντροπιαστικά από την τρίτη και μετά. Ως τη δωδέκατη μέρα έχουν μετατραπεί σε σκουπίδια. Για 30 δευτερόλεπτα αμφιλεγόμενης διασκέδασης, ή ένα ηδονιστικό ερέθισμα που διαρκεί όσο και μια δόση νικοτίνης, εγκρίνουμε τη χρήση υλικών των οποίων οι επιπτώσεις θα είναι ορατές για γενιές μετά.

Κάνοντας έρευνα για την ταινία της Η Ιστορία των Πραγμάτων, η Annie Leonard ανακάλυψε πως από τα υλικά που ρέουν μέσω της οικονομίας του καταναλωτισμού, μόνο 1% παραμένει σε χρήση έξι μήνες μετά την πώληση [1]. Ακόμα και τα αγαθά που θα περιμέναμε να διαρκέσουν περισσότερο, σύντομα καταδικάζονται σε αχρηστία είτε επειδή είναι προσχεδιασμένα να χάνουν τη χρήση τους (χαλάνε γρήγορα), είτε επειδή θεωρείται πως την έχασαν (βγαίνουν εκτός μόδας).

Αλλά πολλά από τα προϊόντα που αγοράζουμε, ειδικά για τα Χριστούγεννα, δε μπορούν να χάσουν τη χρήση τους, γιατί δεν είχαν καμία χρησιμότητα ποτέ. Ένα ηλεκτρονικό μπλουζάκι drum-machine, ένας κουμπαράς Darth Vader που μιλάει, μια θήκη για το iPhone σε σχήμα αυτιού, ένας ατομικός ψύκτης για κουτάκια μπύρας, μια οδοντόκρεμα με γεύση μπέικον, ένας σκύλος που χορεύει: Κανείς δεν περιμένει πως θα χρησιμοποιηθούν, ούτε ακόμα πως θα τα ξανακοιτάξουν μετά τη μέρα των Χριστουγέννων. Είναι σχεδιασμένα για να σου πουν ευχαριστώ, ίσως να προκαλέσουν και κάνα-δυο γέλια και μετά να πεταχτούν.

Η γελοιότητα των προϊόντων συγκρίνεται μόνο με το εύρος των επιπτώσεων. Σπάνια υλικά, πολύπλοκα ηλεκτρονικά, η ενέργεια που απαιτείται για την κατασκευή και τη μεταφορά τους, όλα παράγονται και συνδυάζονται σε ενώσεις μέγιστης ματαιότητας. Αν συμπεριλάβουμε τα ορυκτά καύσιμα των οποίων την εξόρυξη και χρήση αναθέτουμε σε άλλες χώρες, η κατασκευή και η κατανάλωση είναι υπεύθυνες για περισσότερη από τη μισή παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα [2]. Καταστρέφουμε τον πλανήτη για να φτιάξουμε ηλιακά θερμόμετρα μπάνιου και επιτραπέζιους παίκτες του γκολφ.

Το νερό και η υγιεινή είναι ανθρώπινα δικαιώματα

Κοινή ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Ευρωπαίων Πράσινων και των οργανώσεων-μελών της

Εκστρατεία για την υποστήριξη της Πρωτοβουλίας Ευρωπαίων Πολιτών «Το νερό και η υγιεινή είναι ανθρώπινα δικαιώματα. Το νερό είναι δημόσιο αγαθό, όχι εμπόρευμα!», η οποία οργανώνεται από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Ενώσεων Δημοσίων Υπηρεσιών και άλλους φορείς, προωθεί η Ομοσπονδία των Νέων Ευρωπαίων Πρασίνων (FYEG).

Η εκστρατεία της FYEG, που υποστηρίζεται από μέλη-οργανώσεις από 13 Ευρωπαϊκές χώρες, θα επιδιώξει τη διάδοση της Πρωτοβουλίας μέσω του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, συλλέγοντας ηλεκτρονικές υπογραφές. Επιπροσθέτως, στο πλαίσιο της εκστρατείας, θα πραγματοποιηθούν δράσεις έξω-διαδικτυακής συλλογής υπογραφών και παρουσιάσεις της Πρωτοβουλίας σε τοπικές συναντήσεις. Εφόσον ένα εκατομμύριο Ευρωπαίοι πολίτες υπογράψουν μία πρωτοβουλία εντός δώδεκα μηνών, οι οργανωτές έχουν το δικαίωμα να την παρουσιάσουν σε ακρόαση ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής, η οποία είναι υποχρεωμένη να την εξετάσει.

Ο Ορέστης Κολοκούρης, εκπρόσωπος των Νέων Πράσινων για την κοινή εκστρατεία, σημείωσε: «Σήμερα στην Ελλάδα μια σειρά μέτρων με κυριότερο την ιδιωτικοποίηση ακόμα και βασικών υπηρεσιών, όπως η παροχή νερό, συνοδευόμενα από αντιδημοκρατικές πρακτικές, απειλούν το μέλλον της χώρας μας ως ευνομούμενης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και κοινωνίας «δυτικού τύπου».

Θέρμανση από...τηγανόλαδο!

Θέρμανση από...τηγανόλαδο!
Με καύσιμο που φτιάχτηκε από τηγανόλαδα θα ζεσταίνονται το επόμενο χρονικό διάστημα διακόσιοι περίπου μαθητές σχολείων των Πεύκων καθώς οι σχολικές μονάδες τους παρέλαβαν τη δεύτερη ποσότητα βιοντίζελ που παράγεται από την ανακύκλωση των ελαίων αυτών.
Σήμερα ο δήμος Νεάπολης - Συκεών παρέδωσε 490 λίτρα βιοκαυσίμου στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο και το Γυμνάσιο Πεύκων που φιλοξενούνται στο Ψυχολογικό Κέντρο Βορείου Ελλάδας (ΨΚΒΕ). Την περασμένη περίοδο με βιοκαύσιμο ενισχύθηκε η θέρμανση του 1ου δημοτικού σχολείου Αγίου Παύλου στο οποίο διατέθηκαν 750 λίτρα.
Το παραγόμενο βιοκαύσιμο αποτελεί προϊόν επεξεργασίας από το Εργαστήριο Θερμοδυναμικής του τμήματος Μηχανολογίας του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας με το οποίο συνεργάζεται ο δήμος.

Πηγή: ΑΜΠΕ

Μνημόνιο του 1843

Μνημόνιο του 1843

Πηγή: Αιμιλιανός Επικούρειος

Διαβάστε τι έγινε στην ελληνική οικονομία το 1843, συγκρίνετε το με το σήμερα και θα αντιληφθείτε τι συμβαίνει στην παγκόσμια και στην ελληνική ιστορία, ανεξαρτήτως εποχών, προσώπων και ονομάτων. Η σύγκριση, μόνο ανατριχίλα μπορεί να προκαλέσει.

Έχουμε και λέμε: Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος.

(Σας θυμίζει τίποτα;)

Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό των συνολικών εσόδων του ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού.

(Αυτό μήπως;) Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά. (Βρε κάτι συμπτώσεις...) Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσαστα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο (!), σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό επιπλέον ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών, που θα δοθούν στους δανειστές της.

(Πάμε πάλι απ' την αρχή. Σας θυμίζει τίποτα;)

Θα μπορείς να οδηγείς δωρεάν απλά με το φως του ήλιου

Γράφει ο Σταύρος Μαραγκός
Γεωλόγος - Γεωπεριβαλλοντολόγος

«Θα μπορείς να οδηγείς δωρεάν απλά με το φως του ήλιου. Πιστεύω ότι δύσκολα ξεπερνάς αυτό».

Αυτά ήταν τα λόγια του Elon Musk στο Λος Άντζελες στα αποκαλυπτήρια του νέου στόλου δημόσιων σταθμών φόρτισης ηλιακής ενέργειας για το Tesla S sedan. Η Tesla Motors (TSLA), κατασκευάστρια αποκλειστικά ηλεκτρικών αυτοκινήτων, έχει εγκαινιάσει ήδη έξι από αυτούς τους σταθμούς στους αυτοκινητοδρόμους της Καλιφόρνιας για να βοηθούν τα αυτοκίνητα να πραγματοποιούν μακρινές αποστάσεις όπως από το Λος Άντζελες στο Σαν Φρανσίσκο ή από τη Σάντα Μπάρμπαρα στο Λας Βέγκας.

Η Tesla, την οποία έχει ιδρύσει ο Musk και διευθύνει από τη θέση του διευθύνοντος σύμβουλου, σχεδιάζει να εγκαταστήσει μερικές δεκάδες ακόμα σταθμούς στην Καλιφόρνια τον επόμενο χρόνο ενώ σκοπεύει να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των ΗΠΑ έως το 2014.

Η Tesla περιγράφει τους σταθμούς ως «υπερφορτιστές» (superchargers) γιατί βασίζονται σε εγχώρια τεχνολογία που μπορεί να ανεφοδιάσει τα αυτοκίνητα σε χρόνο ρεκόρ. Η φόρτιση με 100 κιλοβάτ χρειάζεται περίπου 30 λεπτά για να επαναφέρει πλήρως σε λειτουργία ένα αυτοκίνητο που έχει ταξιδέψει με ταχύτητα 100 χλμ/ώρα για τρεις ώρες. Έτσι, το όραμα του Musk είναι μια οικογένεια που φεύγει από το σπίτι της στις 9 το πρωί, οδηγεί μέχρι το μεσημέρι και μετά συνδέει το αυτοκίνητο σε έναν από τους σταθμούς δωρεάν φόρτισης όση ώρα παίρνουν κάτι να τσιμπήσουν και επισκέπτονται την τουαλέτα.

Ο Musk υπηρετεί επίσης ως πρόεδρος της SolarCity, μιας εταιρείας εγκατάστασης ηλιακών πάνελ για ιδιωτική και εμπορική χρήση που έχει φτιάξει τα ειδικά στέγαστρα στάθμευσης που χρησιμοποιούνται στους σταθμούς της Tesla. Οι σταθμοί θα παράγουν περισσότερη ενέργεια από ό,τι χρειάζονται τα αυτοκίνητα, που σημαίνει ότι η εταιρεία θα πουλά την ενέργεια που απομένει πίσω στο δίκτυο. «Αν θέλετε να πάτε από το Λος Άντζελες στη Νέα Υόρκη, έχετε έτοιμο το φαγητό σας και έχετε κανονίσει να μείνετε σε φίλους, μπορείτε να αφήσετε το πορτοφόλι σας στο σπίτι», λέει ο Musk.

Το μοντέλο του σταθμού φόρτισης που παρουσίαστηκε από τον Musk στο κέντρο έρευνας και ανάπτυξης της Tesla έμοιαζε με έναν ασπρόμαυρο μονόλιθο, ύψους περίπου 6 μέτρων. Στα αποκαλυπτήρια, υπό το δυνατό ήχο της ηλεκτρονικής μουσικής ο Musk, φορώντας ένα μαύρο T-shirt που έγραφε "supercharged" (υπερφορτισμένος), σήκωσε το βλέμμα και κοίταξε προς το μέρος της τεράστιας αυλαίας που άνοιξε μέσα από σύννεφα καπνού. Οι σταθμοί φόρτισης του Musk ήταν η απάντηση σε όσους φοβούνται να οδηγούν ηλεκτροκίνητα οχήματα σε μεγάλες αποστάσεις, αλλά και σε εκείνους που επικρίνουν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα πως απλώς μεταφέρουν το πρόβλημα των εκπομπών από τους δρόμους στους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Νερό, το «πετρέλαιο» του 21ου αιώνα

Ξεχάστε το πετρέλαιο. Η επόμενη πλουτοπαραγωγική πηγή που βρίσκεται ήδη στο στόχαστρο μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων ανά το κόσμο είναι το νερό.

Το περιοδικό «Fortune» είχε χαρακτηρίσει το 2000, το νερό ως «μία από τις μεγαλύτερες επιχειρηματικές ευκαιρίες στον κόσμο. Θα είναι στον 21^ο αιώνα ότι ήταν το πετρέλαιο για τον 20^ο αιώνα», έγραφε στις 15/05/2000. Και ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι-μουν είχε δηλώσει μερικά χρόνια πριν στο Διεθνές Φόρουμ για το Νερό στην Κωνσταντινούπολη, ότι η έλλειψη νερού είναι «ενδεχομένως πιθανή αιτία για πολέμους και συγκρούσεις»

Πάνω από το 90% της παροχής υπηρεσιών ύδρευσης και υγιεινής σε ολόκληρο τον κόσμο ανήκουν στο δημόσιο, υπάρχει ωστόσο ένα 9%(545 εκατ. άνθρωποι) υπηρεσιών ύδρευσης που παρέχεται από ιδιώτες. Με το Μνημόνιο Τρία μία ακόμη «πλουτοπαραγωγική» πηγή της χώρας μας, το νερό, μπαίνει στο στόχαστρο των πολυεθνικών ιδιωτικών συμφερόντων καθώς σχεδιάζεται η ιδιωτικοποίησή του.

Το 1990 υπήρχαν μόνο δώδεκα χώρες στις οποίες υπήρχαν ιδιωτικές υπηρεσίες παροχής πόσιμου νερού. Σήμερα ο αριθμός τους έχει φθάσει στις 56 και αν συνυπολογιστούν και οι υπηρεσίες διαχείρισης υδάτινων πόρων, υγιεινής και πόσιμου νερού, ιδιωτικές υπηρεσίες παρέχονται σε περισσότερες από 100 χώρες. Η αγορά νερού υπολογίζεται σήμερα σε 500 δισ. δολάρια τον χρόνο και εκτιμάται ότι στα επόμενα λίγα χρόνια μπορεί να φθάσει στα 3 τρισ. δολάρια.

Την δεκαετία του ’90 διεθνείς οργανισμοί όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα άσκησαν ποικιλώνυμες πιέσεις για συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στις υπηρεσίες ύδρευσης. Οι ιδιωτικοποιήσεις στο νερό δεν αφορούν μάλιστα μόνο τις αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά και χώρες όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, όπου μόνο το 5% της αγοράς βρίσκεται αυτή την στιγμή σε ιδιώτες, αλλά με μεγάλα έργα σε εξέλιξη σε πολιτείες όπως η Ατλάντα, η Ινδιανάπολις και το Πουέρτο Ρίκο και σε περιοχές του Καναδά όπως το Μονκτόν, το Χάλιφαξ και το Χάμιλτον.

Πολυεθνικές εταιρίες εμφιάλωσης όπως η Coca-Cola και η PepsiCo επιχείρησαν πρόσφατα να ανοίξουν δουλειές για την εκμετάλλευση των υδάτινων πόρων στην Κεράλα της Ινδίας, συναντώντας έντονες αντιδράσεις, με τις τοπικές αρχές να άρουν τελικά τις σχετικές άδειες. Ανάλογες αντιδράσεις υπήρξαν πρόσφατα και στην Βολιβία και την Αργεντινή.

Η στάχτη, δεν είναι καθόλου άχρηστη ή... σκουπίδι.

 Είναι πολύ ευχάριστο να ζεσταινόμαστε το χειμώνα από την φωτιά, με μια ξυλόσομπα ή τζάκι! ...

Από αυτή τη φυσική ζέστη φωτίζεται το σπίτι, ψήνεται το φαγητό, στεγνώνονται τα ρούχα, ζεσταίνεται το νερό, και .... φυσικά μένει στο τέλος η πολύτιμη στάχτη!

Δεν πετάμε την στάχτη, δεν είναι καθόλου άχρηστη ή... σκουπίδι. Συνεχίζουμε να την χρησιμοποιούμε, όπως έκαναν και παλιά και αυτό μας κάνει να νοιώθουμε απερίγραπτη χαρά! Η στάχτη από ξύλα είναι η σκόνη που έμεινε από την καύση τους . Ξύλα εννοούμε μόνο φυσικά, όχι με βαφές, κόλες ή επεξεργασμένα.

Πρέπει να προσέχουμε να μην πετάμε μέσα στην φωτιά πλαστικά, αποτσίγαρα, ή οτιδήποτε άλλο σκουπίδι που μπορεί να μολύνει την στάχτη. Περιμένουμε να κρυώσει εντελώς και μετά την συλλέγουμε. Από την στάχτη ξεχωρίζουμε την άσπρη στάχτη που έχει μείνει πάνω-πάνω από τα καρβουνάκια και την αποθηκεύουμε σε ένα μεταλλικό δοχείο με καπάκι. Τα καρβουνάκια τα κρατάμε σε άλλο δοχείο. Δεν πετάμε τίποτα, γιατί όλα χρειάζονται! Πάμε τώρα να αναλύσουμε τι περιέχει η στάχτη και είναι τόσο πολύτιμη!

Η στάχτη περιέχει κυρίως ανθρακικό ασβέστιο από 25% έως 45%(το οποίο είναι ένα ανόργανο αλάτι με χημικό τύπο CaCO3.), λιγότερο από 10 % περιέχει Κάλιο (Κ), και λιγότερο από 1% φωσφορικό άλας. Υπάρχουν ιχνοστοιχεία σιδήρου, μαγγανίου, ψευδαργύρου, χαλκού και μερικά βαρέα μέταλλα (όπως ο μόλυβδος, το κάδμιο, το νικέλιο και το χρώμιο). Δεν περιέχει άζωτο. Ωστόσο αυτοί οι αριθμοί ποικίλλουν ανάλογα με την θερμοκρασία καύσης των ξύλων. Η καύση επηρεάζει πολύ τη σύνθεση και την ποσότητά της στάχτης, και κατά συνέπεια υψηλότερη θερμοκρασία μειώνει την απόδοση της στάχτης. Οπότε για καλύτερη ποιότητα στάχτης η χαμηλή θερμοκρασία είναι ιδανικότερη. Σκληρά ξύλα συνήθως παράγουν περισσότερη στάχτη από τα μαλακά, όπως των κωνοφόρων και ο φλοιός και τα φύλλα παράγουν γενικά πιο πολύ στάχτη από το εσωτερικό ξυλωδών τμημάτων του δέντρου. Κατά μέσο όρο, η καύση των ξύλων δίνει περίπου 6-10% στάχτες.

Παρακάτω θα αναλύσουμε τις χρήσεις της στάχτης, για να μπορούμε να γνωρίζουμε πώς να την χρησιμοποιήσουμε!

Χρήσεις της στάχτης

WWF Ελλάς: Ουραγός η Ελλάδα στην προστασία του κλίματος και στη βιώσιμη ανάπτυξη

WWF Ελλάς: Ουραγός η Ελλάδα στην προστασία του κλίματος και στη βιώσιμη ανάπτυξη

 

 

Από το κακό στο χειρότερο βαδίζει η Ελλάδα, αναφορικά με τις πολιτικές...
που προστατεύουν το κλίμα του πλανήτη και θέτουν την οικονομία σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης, σύμφωνα με την ανεξάρτητη ανάλυση του Δείκτη Κλιματικών Επιδόσεων (CCPI)1 που εκδίδει κάθε χρόνο η Germanwatch και το δίκτυο οργανώσεων CAN-Europe2, όπως αναφέρει το WWF Ελλάς σε ανακοίνωσή του. Χαρακτηριστικά, η χώρα μας φέτος βρίσκεται πλέον στην 48η θέση (επί συνόλου 61) και προτελευταία ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης, ως αποτέλεσμα των πρόσφατων καταστροφικών επιλογών στον ενεργειακό τομέα, την έλλειψη οράματος για πράσινες επενδύσεις και την εμμονή στα ακριβά ορυκτά καύσιμα που επιδεινώνουν τις προοπτικές ανάκαμψης της οικονομίας.

Όπως υπενθυμίζει η περιβαλλοντική οργάνωση, «πρόσφατα η κυβέρνηση πάγωσε την ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών, επέβαλε αναδρομική φορολόγηση σε όλες τις ΑΠΕ, ενώ συστηματικά αγνοεί τις πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας και αναλώνεται στην προώθηση των ορυκτών καυσίμων. Αποτέλεσμα; Η χειρότερη θέση που έχει πάρει ποτέ η χώρα μας στον συγκεκριμένο δείκτη, αλλά και η καταδίκη του οικονομικού και παραγωγικού μας μοντέλου σε μη βιώσιμη τροχιά».

Η Greenpeace και το WWF Ελλάς τονίζουν ότι αυτές είναι ακριβώς οι πολιτικές που ρίχνουν την Ελλάδα στο… κόκκινο του πίνακα κατάταξης του CCPI, μαζί με χώρες όπως το Ιράν και η Σαουδική Αραβία. «Με χώρες δηλαδή που ιστορικά υπονομεύουν τις διεθνείς διαπραγματεύσεις για μία παγκόσμια συμφωνία για την προστασία από τις κλιματικές αλλαγές και την υιοθέτηση πολιτικών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην απεξάρτηση της παγκόσμιας οικονομίας από το πετρέλαιο και τα άλλα ορυκτά καύσιμα», όπως αναφέρει η ανακοίνωση.

Γιατί βιολογικός οίνος και όχι κρασί από αμπέλια βιολογικής γεωργίας;

Γιατί βιολογικός οίνος και όχι κρασί από αμπέλια βιολογικής γεωργίας;

Στην υγεία μας!

Το κρασί είναι ένα προϊόν το οποίο συνοδεύει τα γεύματά μας ευχάριστα, προσδίνοντας οφέλη, κατά τους αρχαίους ημών προγόνους «το τερπνόν μετά του ωφελίμου».

Το βιολογικό κρασί και όχι απλώς το κρασί παραγόμενο από βιολογικής καλλιέργειας αμπέλια είναι ιδιαιτέρως ωφέλιμο για την καρδιά μας, όταν βεβαίως καταναλώνεται με μέτρο «παν μέτρο άριστον», ας μην το ξεχνάμε αυτό… Οι Αρχαίοι Έλληνες έπιναν το κρασί αναμειγνύοντας το με νερό, σε αναλογία συνήθως 1:3 (ένα μέρος οίνου προς τρία μέρη νερού), για να μετριαστεί κάπως η ζαλάδα που μας προκαλεί αν ξεπεράσουμε το μέτρο.

Στην περιοχή μεταξύ Ευξείνου Πόντου, Κασπίας θάλασσας και Μεσοποταμίας, γεννήθηκε το είδος Άμπελος η οινοφόρος (λατ. Vitis vinifera). Οι διαφορετικές ποικιλίες αυτού του είδους καλλιεργούνται και σήμερα.

 

Αμπελώνας σύμφωνα με τις αρχές της βιολογικής καλλιέργειας

Τι είναι ο «βιολογικός οίνος»; Ποιά η διαφορά του από το κρασί παραγόμενο από αμπέλια βιολογικής γεωργίας;

Ανάβρα Μαγνησίας: ένα αυτόνομο και πλούσιο χωριό.

Ανάβρα Μαγνησίας: ένα αυτόνομο και πλούσιο χωριό.

Πρόκειται για ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό που κατάφερε μετά από συστηματική προσπάθεια, όχι μόνο να σταθεί όρθιο, αλλά να γίνει πρότυπο ανάπτυξης. Για τη μεγάλη ανατροπή που έρχεται από την Ανάβρα του νομού Μαγνησίας.

Στις δυτικές πλαγιές της 'Οθρυος, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε απόσταση 40χιλιομέτρων από την κοντινότερη κωμόπολη (τον Αλμυρό), οι 700 κάτοικοι, όλοι τους κτηνοτρόφοι, απολαμβάνουν εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πλούσια Ελβετία.

Εδώ ο κόσμος δεν φεύγει προς τα αστικά κέντρα, αλλά επιστρέφει στο χωριό του. Με ποσοστό ανεργίας στο μηδέν και με μέσο όρο ηλικίας τα 40 έτη, ο πληθυσμός διπλασιάστηκε μέσα στα τελευταία 15 χρόνια.

Οι υποδομές του υποδειγματικές: Το αιολικό πάρκο, που δίνει έσοδα 100.000 ευρώ ετησίως στην κοινότητα, τα τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα που στεγάζουν το χειμώνα (όταν η Ανάβρα αποκλείεται από τα χιόνια) 25.000 ζώα, το πρότυπο σφαγείο, που θυμίζει χειρουργείο, το διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, το γυμναστήριο με τα τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, το λαογραφικό μουσείο και φυσικά το περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο,έκτασης 240 στρεμμάτων.

Η κοινωνική μέριμνα κατέχει πρώτιστη θέση: νηπιαγωγείο και δημοτικό του«κουτιού», αγροτικό ιατρείο (πάντοτε στελεχωμένο), δωρεάν στέγαση για τους δασκάλους και τους γιατρούς, «Βοήθεια στο σπίτι», σχεδιασμός για γηροκομείο,ακόμα και για πισίνα!

Χρυσός στα Χρόνια της Κρίσης.

Δύο περιοχές της Ευρώπης. Μία στην Ρουμανία, μια στην Ελλάδα. Τις χωρίζουν χιλιόμετρα, αλλά τις ενώνει κάτι κοινό. Χρυσός στα Χρόνια της Κρίσης. Η Ρόσια Μοντάνα είναι ένα χωριό 4.000 κατοίκων, φωλιασμένο σε μια καταπράσινη κοιλάδα στα Καρπάθια όρη της Ρουμανίας, με ιστορία 2.000 ετών. Στο υπέδαφός της κρύβει ένα θησαυρό, το μεγαλύτερο κοίτασμα χρυσού της Ευρώπης! Πρόκειται για 240 τόνους χρυσού συνολικά, που η καναδική εταιρεία Gabriel Resources σκοπεύει να εκμεταλλευτεί, κατασκευάζοντας στην περιοχή το μεγαλύτερο ανοιχτό ορυχείο εξόρυξης χρυσού της γηραιάς ηπείρου. Οι ιστορικά υψηλές τιμές του πολύτιμου μετάλλου καθιστούν την επένδυση για την εταιρεία ιδιαίτερα θελκτική. Το ρουμανικό κράτος από την πλευρά του, στην περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που διανύουμε, προσδοκά ότι αυτό το έργο θα του αποφέρει ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και άμεσα κέρδη 4 δισ. δολάρια. Κι όμως, κάποιοι αποφασισμένοι κάτοικοι αντιστέκονται επί χρόνια, θεωρώντας ότι το χρυσάφι δεν είναι ο πραγματικός θησαυρός της Ρόσια Μοντάνα. Γιατί καθώς λένε, αν η πραγματοποίηση του ορυχείου προϋποθέτει τη μετεγκατάσταση των ανθρώπων, τη μόλυνση του περιβάλλοντος, και την καταστροφή της αρχαίας πολιτισμικής κληρονομιάς, ποιος θ’ αποφασίσει αν αξίζει η θυσία;

Οι κάτοικοι στη Ρόσια Μοντάνα έχουν μεγαλώσει με θρύλους για τα πνεύματα που κρύβονται στα βάθη των ορυχείων, καθώς η παράδοση της μεταλλουργίας στην περιοχή χάνεται στα βάθη της ιστορίας. «Οι παλιότεροι, που πρόλαβαν να δουλέψουν στα ορυχεία, λένε για τη Λευκή και τη Μαύρη Βίλβα. Η Λευκή Βίλβα σου υπόσχεται χρυσό αρκεί να το μοιραστείς με άλλους, ενώ η Μαύρη Βίλβα σε πάει εκεί όπου δεν σε βρίσκει κάνεις, αν είσαι άπληστος», μας διηγείται ο Καλίν Κάπρος, κάτοικος της Ρόσια Μοντάνα.

ΜΙΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΑΠΟ ΡΩΜΑΪΚΕΣ ΣΤΟΕΣ

Αρωματικά φυτά – Η ελπίδα της Αγροτικής Οικονομίας

Τα αρωματικά φυτά και βότανα είχαν και έχουν μια ιδιαίτερη θέση στη ζωή μας από διαλογικής, φαρμακευτικής αλλά και καλλωπιστικής άποψης. Οι θεραπευτικές τους ιδιότητες είναι γνωστές από αρχαιοτάτων χρόνων. Ο Ιπποκράτης ως πατέρας της Ιατρικής επιστήμης έχει αναφερθεί πάρα πολλές φορές στις θεραπευτικές ιδιότητες των αρωματικών φυτών.

Τα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια πολλή καλή διέξοδο για τους Έλληνες αγρότες. Η χώρα μας είναι βέβαιο ότι διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι άλλων ανταγωνιστικών χωρών, και μπορεί να παράγει σε σημαντικές ποσότητες προϊόντα αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών άριστης ποιότητας για την κάλυψη της εσωτερικής αγοράς αλλά και προπάντων για διείσδυση σε απαιτητικές αγορές του εξωτερικού.

Η καλλιέργεια των αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών πρέπει να γίνει με σωστό σχεδιασμό, να συνδυαστεί με την δημιουργία μικρών μεταποιητικών μονάδων σε χωριά που θα ασχολούνται με την πρωτογενή μεταποίηση και στην συνέχεια θα συνεργάζονται με μεγαλύτερες καθετοποιημένες μονάδες. Με τον τρόπο αυτό θα δημιουργηθούν πρόσθετες θέσεις εργασίας που θα συμβάλουν στη συγκράτηση του αγροτικού πληθυσμού σε αγροτικές, ορεινές, και μειονεκτικές περιοχές. Τα κυριότερα είδη φαρμακευτικών και αρωματικών φυτών παρουσιάζονται αναλυτικά παρακάτω:

1. Ρίγανη

Αυτοφύεται σε μεγάλη ποικιλία εδαφών και κλιμάτων από παραθαλάσσιες έως ορεινές περιοχές στη νησιώτικη και την ηπειρωτική Ελλάδα σε πλούσια και φτωχά εδάφη. Γενικά είναι φυτό με πολύ πλαστικό χαρακτήρα ανάπτυξης ως προς τις εδαφοκλιματικές απαιτήσεις.

Η άριστη θερμοκρασία ανάπτυξης της ρίγανης (ssp.hirtum) είναι 18-22 oC με όρια ανάπτυξης 4 -33 οC, ενώ το ριζικό της σύστημα σε καλά αναπτυγμένα φυτά (φυτά ηλικίας πλέον του ενός έτους) αντέχει σε θερμοκρασίες αέρα -25 έως +42 oC.

Άριστη τιμή pH εδάφους είναι 6,8, αλλά αναπτύσσεται καλά και σε πολύ υψηλότερες τιμές pH, όπως είναι των ασβεστούχων εδαφών, αρκεί να είναι στραγγερά. Επιβιώνει και σε λίγο φως, αλλά για να δώσει καλή ποιότητα δρόγης (υψηλή περιεκτικότητα σε ριγανέλαιο και καρβακρόλη), το φως είναι απαραίτητο. Δεν είναι απαιτητικό σε θρεπτικά στοιχεία καθώς έχει μικρές απαιτήσεις σε άζωτο φώσφορο και κάλιο.

Τον πρώτο χρόνο της ανοιξιάτικης εγκατάστασης η απόδοση είναι ελάχιστη που δεν αξίζει να συγκομισθεί. Όταν πρόκειται όμως για φθινοπωρινή εγκατάσταση σε καλή χρονιά, η καλλιέργεια στο πρώτο καλοκαίρι μπορεί να δώσει μέχρι 40 κιλά τριμμένη ρίγανη. Το δεύτερο χρόνο η παραγωγή τριπλασιάζεται, ενώ από τον τρίτο χρόνο οι αποδόσεις σε χορτομάζα και τριμμένη ρίγανη φθάνουν στο ανώτερο σημείο απόδοσης της φυτείας. Οι αποδόσεις διατηρούνται σταθερές μέχρι τον 6ο χρόνο και στη συνέχεια αρχίζουν να φθίνουν. Η φυτεία ρίγανης μπορεί να έχει οικονομική ζωή έως και 10 έτη.

Μια απόδοση 300 κιλών ανά στρέμμα θεωρείται πολύ καλή χωρίς να αποκλείονται και υψηλότερες αποδόσεις οι οποίες μαζί με την απόδοση σε αιθέριο έλαιο έχουν σχέση με τον καλλιεργούμενο πληθυσμό, ποικιλία ή κλώνο, κλίμα, έδαφος, υψόμετρο, καθώς και τις συνθήκες της καλλιέργειας (τυχόν άρδευση, λίπανση κλπ). Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις αυτοφυείς, στις οποίες το ριγανέλαιο και τα συστατικά του επηρεάζονται από τον πληθυσμό της αυτοφυούς φυτείας (γενετικός παράγων), τις εδαφο-κλιματικές συνθήκες, το χρόνο συλλογής και το υψόμετρο.

Ευρωπαίοι Πράσινοι: Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Αθήνα

Οι πράσινες προτάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα και την Ευρώπη”, την Παρασκευή στην έναρξη του Συνεδρίου των Ευρωπαίων Πράσινων στην Αθήνα Ευρωπαίοι Πράσινοι:
Ευρωπαίοι Πράσινοι: Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Αθήνα 

Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, 9, 10 και 11 Νοεμβρίου 2012

Πάνω από 350 στελέχη, 28 ευρωβουλευτές, υπουργοί, βουλευτές και ηγέτες των Πράσινων θα βρεθούν στην Αθήνα στις 8-11 Νοεμβρίου για το Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος (ΕΠΚ). 

Η απόφαση για τη διεξαγωγή του στην Ελλάδα είναι μια επιβεβαίωση της δέσμευσης των Ευρωπαίων Πράσινων για αλληλεγγύη προς την ελληνική κοινωνία και στήριξη των Ελλήνων Πράσινων. Το πρόγραμμα του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος (ΕΠΚ) έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να προβάλλει την πρόταση των πράσινων για μια Ευρώπη της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής. Τονίζει, επίσης, τα σημαίνοντα θέματα για την ΕΕ αυτή την χρονική περίοδο. Ψηφιακά δικαιώματα,μετανάστευση, το μέλλον της ΕΕ και η πράσινη διέξοδος από την κρίση, τα θέματα που κυριαρχούν στις προγραμματισμένες ολομέλειες, τα εργαστήρια και τις παράλληλες ομάδες εργασίας.

Ντάνυ Κον Μπεντίτ

Το Συμβούλιο θα ξεκινήσει με μια δημόσια συζήτηση την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου, ώρα 10.00 με θέμα “Οι πράσινες προτάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα και την Ευρώπη”. Συμμετέχουν οΝτάνυ Κον Μπεντίτ και η Ρεμπέκα Χαρμς (συμπρόεδροι της Ομάδας των Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο), o Νίκος Χρυσόγελος(ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων), η Μόνικα Φρασόνι(συμπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος) και ο Ζαν-Μαρκ Νολέτ (Αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση της Βαλλονίας/ Βέλγιο και υπουργός βιώσιμης ανάπτυξης, ενέργειας, δημόσιας διοίκησης και έρευνας).

Νίκος Χρυσόγελος

Την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου, στις 13.00, θα δοθείσυνέντευξη στα διεθνή και ελληνικά ΜΜΕ με τη συμμετοχή τουΝτάνυ Κον Μπεντίτ (συμπροέδρου της Ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο), του Νίκου Χρυσόγελου (ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων), της Μόνικα Φρασόνι (συμπροέδρου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος) και της Ζωής Βροντίση(συν-εκπρόσωπου των Οικολόγων Πράσινων).

Αργιθέα: Αγρια μυστικά

Στην καρδιά της ηπειρωτικής Ελλάδας, ανάμεσα 

στις κορυφογραμμές των Αγράφων που κυματίζουν 

πάνω στο ορεινό ανάγλυφο, πάλλεται ένας κόσμος 

άγνωστος, δυσπρόσιτος για πολλούς, μα συνάμα 

γοητευτικά αυθεντικός. Ενας κόσμος που ανοίγει 

νέους ταξιδιωτικούς ορίζοντες...

Στα βορειοδυτικά του Νομού Καρδίτσας, εκεί που η άπλα του Θεσσαλικού Κάμπου σταματά μπροστά στο θεόρατο ανάστημα των αγραφιώτικων βουνών, ξεδιπλώνεται ανάμεσα σε βράχια, χιονισμένες κορφές, δάση και γκρεμοτόπια η αδάμαστη γη της Αργιθέας.

Ωστόσο, πριν ξεκινήσετε για τα βουνά της Καρδίτσας θα πρέπει να ξεχάσετε ό,τι ξέρατε για τα ορεινά θέρετρα και να προετοιμαστείτε να γνωρίσετε έναν τόπο τραχύ και δύσβατο. Εναν τόπο όπου, παρά το δυσπρόσιτο ανάγλυφο και την «ανελέητη» φύση του, οι άνθρωποι επιμένουν να κατοικούν εδώ και χιλιετίες. Η περιοχή της Αργιθέας μέχρι πρόσφατα δεν διέθετε καμία τουριστική υποδομή. Ομως, οι λάτρεις της άγριας φύσης δεν έχαναν την ευκαιρία να αναζητούν εδώ, στ' απροσπέλαστα Αγραφα, την περιπέτεια και την απομόνωση. Σήμερα κάποιοι λίγοι, αλλά ιδιαίτερα φιλόξενοι ξενώνες αναλαμβάνουν να σας μυήσουν στα μυστικά της ορεινής φύσης.

Σημείο αναφοράς το Μουζάκι, στα όρια των νομών Καρδίτσας - Τρικάλων, που απέχει από την Καρδίτσα 20 χλμ. Κτισμένη σε σημείο-κλειδί, η αγροτική κωμόπολη εποπτεύει τις πεδιάδες, αλλά και τα περάσματα της νότιας Πίνδου. Πιθανόν εδώ να βρισκόταν η αρχαία πόλη των Γόμφων που κατέστρεψε ολοσχερώς ο Καίσαρας. Στην τοποθεσία Επισκοπή, κοντά στις όχθες του Πάμισου ποταμού, ανιχνεύονται ερείπιά της.

Από το Μουζάκι ξεκινά ο ένας και μοναδικός οδικός άξονας που, με πορεία νότια και δυτική, τολμά να χωθεί στον πολυσχιδή όγκο των Αγράφων. Λίγο ψηλότερα ο δρόμος διχάζεται: Η μία διαδρομή οδηγεί στο Βλάσι, στο Πετρίλο, στο Δροσάτο και στ' άλλα χωριά της Ανατολικής Αργιθέας. Η άλλη τραβά για το Τύμπανο, την πιο επικίνδυνη -λόγω καιρικών φαινομένων- ορεινή διάβαση της Θεσσαλίας και συνεχίζει για τα χωριά της Δυτικής Αργιθέας. Οι δύο διαδρομές σμίγουν μετά από αρκετά χιλιόμετρα στα όρια των νομών Αρτας και Καρδίτσας, στο ύψος του ποταμού Αχελώου και κοντά στη γέφυρα του Κοράκου, εκεί όπου πραγματοποιούνται τα έργα εκτροπής του Αχελώου.Αν και μερικοί κακοτράχαλοι χωματόδρομοι ενώνουν την Ανατολική με τη Δυτική Αργιθέα, δεν υπάρχουν ασφαλείς οδικοί άξονες που να συνδέουν άμεσα τις όμορες αυτές περιοχές. Οποιος θέλει να γνωρίσει πραγματικά αυτόν τον ιδιαίτερο τόπο, θα πρέπει κατ' αρχάς να τον αντιμετωπίσει ως μια ενότητα, να τον εξερευνήσει χωρίς γεωγραφικούς διαχωρισμούς, να γνωρίσει τους ανθρώπους του, να βιώσει τη δυναμική του, να αφεθεί στην αύρα της περιπέτειας που εκπέμπει.

Ποιά ανάπτυξη θέλουμε;

Το κύριο θέμα της εποχής είναι τον θέμα της ανάπτυξης και συνακόλουθα της επιλογής των τομέων που θα σηκώσουν το βάρος της οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας. Αυτές οι απαραίτητες  επιλογές αποτελούν την καρδιά του προβλήματος και συσχετίζονται με τα χρόνια προβλήματα, δηλαδή το έλλειμμα παραγωγής, την υστέρηση στην παραγωγικότητα, την μειωμένη ανταγωνιστικότητα, το  υψηλό εμπορικό έλλειμμα, τις δυσκολίες στις εξαγωγές, την έλλειψη επενδύσεων. Ο καθορισμός των τομέων προτεραιότητας στους οποίους θα στηριχθεί η Ελλάδα για τα επόμενα δέκα χρόνια δεν έχει γίνει. Οι αλλεπάλληλες κυβερνήσεις ζουν υπό το άγχος των μέτρων του Μνημονίου, οι παραγωγικές τάξεις προωθούν τα συντεχνιακά τους συμφέροντα, οι συνδιακαλιστικές οργανώσεις αγωνίζονται για τα πάλαι ποτέ κεκτημένα.

Κι όμως πρέπει να καθορίσουμε ως κράτος και ως κοινωνία, νέες προτεραιότητες, εφικτούς στόχους, ρεαλιστικό πρόγραμμα δράσης. Ο κόσμος που ζούμε είναι ασταθής, οι ισορροπίες που γνωρίζαμε έχουν αλλάξει, τα μέλλον θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από τις δικές μας ενέργειες. Να δούμε άμεσα πού μπορούμε καλύτερα, ποιά είναι τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, πώς θα δράσουμε έξυπνα για να βελτιώσουμε διεθνώς τη θέση μας.

Η γεωργία κατέχει το κλειδί για τη βιώσιμη χρήση του νερού

Αλλαγές στη διαχείριση του νερού ζητά ο FAO

Tην ανάγκη να αλλάξει ο τρόπος που χρησιμοποιούνται οι υδάτινοι πόροι φέρνει στο προσκήνιο η ξηρασία που επικρατεί σε αρκετά μέρη του κόσμου πλήττοντας την αγροτική παραγωγή και προκαλώντας την εκτίναξη των τιμών στα τρόφιμα.
Αυτό το μήνυμα στέλνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων FAO με αφορμή την ετήσια εκδήλωση για την Παγκόσμια Εβδομάδα Νερού όπου φορείς χάραξης πολιτικής και εμπειρογνώμονες στη Σουηδία από όλο τον κόσμο βρίσκονται για να συζητήσουν επείγοντα ζητήματα που σχετίζονται με το νερό και τη διαχείρισή του.

Στην ομιλία του κατά την τελετή έναρξης της Εβδομάδας, ο γενικός διευθυντής του FAO José Graziano da Silva τόνισε ότι "δεν υπάρχει ασφάλεια τροφίμων, χωρίς ασφάλεια του νερού ", σημειώνοντας ότι η πρόσφατη έκθεση του FAO, προειδοποιεί ότι η λειψυδρία και η ρύπανση θέτουν έναν αυξανόμενο κίνδυνο για βασικά συστήματα παραγωγής τροφίμων σε όλο τον κόσμο.

"Η χρήση του νερού για γεωργική χρήση, είναι μία από τις αιτίες αυτού του φαινομένου, δεδομένου ότι αντιπροσωπεύει το 70% του γλυκού νερού για όλες τις χρήσεις », δήλωσε ο Graziano da Silva.
Ο ίδιος, σημείωσε, ο τομέας της παραγωγής τροφίμων προσφέρει, επίσης, τεράστιες δυνατότητες για την αλλαγή του τρόπου που χρησιμοποιεί ο κόσμος το νερό.

"Η γεωργία κατέχει το κλειδί για τη βιώσιμη χρήση του νερού», δήλωσε ο Graziano da Silva.

Πώς θα μπορούσε να κολοβακτηρίδια να επηρεάσει την ποιότητα του νερού;

 

Ποια είναι τα κολοβακτηρίδια; Coliforms are bacteria that are always present in the digestive tracts of animals, including humans, and are found in their wastes. Κολοβακτηρίδια είναι βακτήρια που παρουσιάζουν πάντοτε εις το πεπτικό σύστημα των ζώων, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, και βρίσκονται σε απόβλητα τους. They are also found in plant and soil material. Βρίσκονται επίσης σε φυτικό υλικό και το έδαφος. The most basic test for bacterial contamination of a water supply is the test for total coliform bacteria . Η πιο βασική δοκιμή για βακτηριακή μόλυνση ενός παροχή νερού είναι η δοκιμή για το σύνολο κολοβακτηρίδια . Total coliform counts give a general indication of the sanitary condition of a water supply. Σύνολο Η κολοβακτηρίδια δώσει μια γενική ένδειξη της υγιεινής κατάστασης του δικτύου ύδρευσης.

Here's a look at coliforms in general: Εδώ είναι μια ματιά σε κολοβακτηρίδια σε γενικές γραμμές:

• Total coliforms include bacteria that are found in the soil, in water that has been influenced by surface water , and in human or animal waste. Σύνολο κολοβακτηρίδια περιλαμβάνουν βακτηρίδια που βρίσκονται στο έδαφος, σε νερό που έχει επηρεαστεί από επιφανειακά ύδατα , και σε ανθρώπινα ή ζωικά απόβλητα.
• Fecal coliforms are the group of the total coliforms that are considered to be present specifically in the gut and feces of warm-blooded animals. Κολοβακτηριοειδή είναι η ομάδα των συνολικών κολοβακτηριδίων που θεωρούνται να είναι παρόντες ειδικά στο έντερο και τα περιττώματα των θερμόαιμων ζώων. Because the origins of fecal coliforms are more specific than the origins of the more general total coliform group of bacteria, fecal coliforms are considered a more accurate indication of animal or human waste than the total coliforms. Επειδή οι ρίζες του κολοβακτηριοειδή είναι πιο συγκεκριμένες από τις απαρχές της γενικότερης ομάδα ολικά κολοβακτηρίδια των βακτηρίων, τα κολοβακτηριοειδή θεωρείται πιο ακριβής ένδειξη των ζώων ή των ανθρώπων αποβλήτων από τα ολικά κολοβακτηρίδια.
• Escherichia coli(E. coli) is the major species in the fecal coliform group. Escherichia coli (Ε. coli) είναι τα μεγάλα είδη στην ομάδα κολοβακτηρίδια κοπράνων. Of the five general groups of bacteria that comprise the total coliforms, only E. coli is generally not found growing and reproducing in the environment. Από τις πέντε γενικές ομάδες των βακτηρίων τα οποία περιλαμβάνουν το σύνολο των κολοβακτηριδίων, μόνον Ε. coli γενικά δεν βρεθεί αυξάνεται και αναπαραγωγής στο περιβάλλον. Consequently, E. coli is considered to be the species of coliform bacteria that is the best indicator of fecal pollution and the possible presence of pathogens . Κατά συνέπεια, Ε. coli θεωρείται ότι είναι το είδος της κολοβακτηρίδια που είναι ο καλύτερος δείκτης της κοπρανώδους μόλυνσης και την πιθανή παρουσία παθογόνων .

Top 5 Water Contaminants Top 5 ρυπαντές του νερού

Ημερίδα: Αχελώος το χθες, το σήμερα και το αύριο,

Ημερίδα: Αχελώος το χθες, το σήμερα και το αύριο,

Σάββατο 20/10/12

Μια ακόμη πλάνη στις πλάτες των αγροτών;

 

Μετά από την πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου, και τις δηλώσεις φορέων της Θεσσαλίας για τον Αχελώο διαπιστώσαμε ότι υπάρχει ανάγκη για έγκυρη ενημέρωση των πολιτών της Θεσσαλίας. Η ουσιαστική ενημέρωση και όχι οι μισές αλήθειες πιστεύουμε ότι θα βοηθήσουν στη σωστή ενημέρωση όλων των πολιτών και των φορέων της Θεσσαλίας καθώς και στο γόνιμο διάλογο για το σχέδιο διαχείρισης των υδάτων της λεκάνης απορροής του Πηνειού αλλά και του Αχελώου. Με βάση τα παραπάνω αποφασίσαμε ως Οικολόγοι Πράσινοι Λάρισας να κάνουμε μια ημερίδα για τον Αχελώο που θα ακούσουμε απόψεις πολιτικών και ειδικών επιστημόνων καθώς και την άποψη της πλευράς της Αιτωλοακαρνανίας.

Πιστεύουμε ότι για ακόμη μια φορά ορισμένοι θέλουν να ακολουθήσουν και στο νερό την ίδια καταστροφική διαχείριση που είχαμε τόσα χρόνια στην οικονομία μας. Το ελληνικό κράτος δανειζόταν χρήματα και τα μοίραζε απλόχερα, χωρίς να σκέφτεται πως θα αποπληρώσουν οι επόμενες γενεές τα δανεικά. Το ίδιο μοντέλο διαχείρισης προτείνουν και για το νερό στα πλαίσια μικροπολιτικών και συνδικαλιστικών παιχνιδιών στη Θεσσαλία. Αφού εξαντλούμε επιφανειακά και μόνιμα υπόγεια αποθέματα νερού της Θεσσαλίας, ζητάμε επιπλέον “δανεικό” νερό από την λεκάνη του Αχελώου (και στο μέλλον δεν ξέρουμε από που αλλού θα ζητήσουμε) χωρίς να σκεφτόμαστε την εξοικονόμηση και τις άλλες εναλλακτικές λύσεις. Το πρόβλημα αποκτά και οικονομική διάσταση αν εξετάσει κάποιος πόσα χρήματα ξοδεύτηκαν ήδη στις μελέτες της εκτροπής και σε έργα που δεν εξυπηρετούν. Ποιος τα πλήρωσε; Ποιος είναι υπόλογος για όλα αυτά τα χρήματα που χάθηκαν;

Εξέγερση των αγροτών: Αγροτική Ινδία πορείες στο Δελχί για τα δικαιώματα να ζουν από τη γη

Θα διαδήλωσαν στις γραμμές - θορυβώδης αλλά πειθαρχημένη, εξαντλημένο από το περπάτημα, αλλά αποφασισμένος. Σε κάποιο σημείο, οι διαδηλωτές και πράσινο και λευκό πανό τους τεντωμένα για περισσότερα από δύο χιλιόμετρα.

Δεκάδες χιλιάδες από τους φτωχότερους πολίτες της Ινδίας είναι σε μια πορεία στο Δελχί για να απαιτήσει από την κυβέρνηση να τους δώσει γη στην οποία να ζήσει και από την οποία να κερδίζουν τα προς το ζην. Επιμένουν ότι είναι θεμελιώδες δικαίωμα και ότι θα πολιορκήσουν την πρωτεύουσα εάν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους.

"Δεν έχουμε καμία γης. Είμαι εδώ σήμερα επειδή είμαστε ακτήμονες», δήλωσε ο Ram Pyari Bai, ένα 60-year-old γυναίκα, γκρίζα μαλλιά της δεμένα πίσω κάτω από ένα κόκκινο και άσπρο μαντίλι. "Ψήφισα για την κυβέρνηση και τώρα η κυβέρνηση θα πρέπει να μου δώσει γη και το νερό για να πιει."

Σε όλο τον αναπτυσσόμενο κόσμο, οι συγκρούσεις μεταξύ των ακτημόνων και των αρχών που είναι όλο και περισσότερο κοινό. Από την Ινδονησία στη Βραζιλία, στη Βιρμανία και την Ταϊλάνδη, έχουν έγγεια δικαιώματα ακτιβιστές υπέστησαν παρενοχλήσεις, φυλακίστηκε και δολοφονήθηκε. Σχεδόν κάθε εβδομάδα, μια νέα αντιπαράθεση λαμβάνει χώρα, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι εκτοπίστηκαν από τη γη τους για βιομηχανικά σχέδια, τα ορυχεία ή αλλιώς παραγκούπολη "αποκατάσταση".

Υπάρχουν λιγότερες θέσεις όπου η κατάσταση των ακτημόνων είναι πιο πιεστική από ό, τι στην Ινδία, όπου περισσότερο από το 70 τοις εκατό του πληθυσμού εξακολουθεί να βασίζεται στη γεωργία.

Μετά την Ινδία κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1947, οι αρχές είχαν θεσπίσει κάποιες μεταρρυθμίσεις, σε αντίθεση με το Πακιστάν, όπου φεουδάρχες παραμένουν σύνηθες φαινόμενο. Ωστόσο, οι ακτιβιστές εκτιμούν ότι σήμερα περισσότερο από το 20 τοις εκατό του πληθυσμού είναι χωρίς γη. Πρόκειται για μια κατάσταση που οδηγεί σε συγκρούσεις, καθώς και μεγάλη μαζική μετανάστευση σε υπερφορτωμένα πόλεις. Η κατάσταση περιπλέκεται περαιτέρω μεταρρύθμιση της γης, διότι είναι ένα θέμα τόσο για τις ομοσπονδιακές και πολιτειακές κυβερνήσεις.

Νωρίτερα αυτό το έτος, μια ομάδα εμπειρογνωμόνων σε θέματα ασφάλειας και πρώην γραφειοκράτες δήλωσε σε συνέντευξη στο Δελχί ότι η μεταρρύθμιση της γης θα μπορούσε να σταματήσει την εξάπλωση των μαοϊκών ανταρτών-εμπνευσμένη, που έχουν πάρει όλο και περισσότερο μια λαβή στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της χώρας. Η πορεία προς Δελχί έχει οργανωθεί από μια ομάδα ακτιβιστών, Ekta Parishad («Φόρουμ Ενότητας"), και ο ιδρυτής του Rajagopal P V. Ο σκοπός της μη-βίαιη κίνηση είναι να αναγκάσει την κυβέρνηση να θεσπίσει ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση και να βοηθήσει τα πιο περιθωριοποιημένα μέσα στην κοινωνία. Επιμένει ότι υπάρχει αφθονία των εκτάσεων που διατίθενται για την κάλυψη της ζήτησης του.

"Όταν οι άνθρωποι λένε ότι δεν υπάρχει γη για τους φτωχούς, γιατί είναι ότι όταν Tata ή Vedanta ή οποιαδήποτε άλλη μεγάλη εταιρεία λέει ότι θέλει γη, μπορούν να βρουν 5.000 ή 10.000 στρέμματα σε 15 λεπτά», δήλωσε ο Rajagopal, καθισμένος κάτω από ένα κίτρινο τέντα ως διαδηλωτές έκανε ένα διάλειμμα για το μεσημεριανό γεύμα. "Γιατί δεν υπάρχει γη για τους φτωχούς, αλλά γη για τους πλούσιους εκεί;"

Χωρίς γη από μόνη της, δήλωσε ο Ram Pyari Bai, ο οποίος είχε έρθει από ένα χωριό της Madhya Pradesh, ήταν υποχρεωμένοι να εργάζονται σε στρέμματα των άλλων ανθρώπων. Έχει εργαστεί για οκτώ ώρες την ημέρα και σε αντάλλαγμα έλαβε μια τσάντα 5kg του σιταριού ή 100 ρουπίες (£ 1,18). Εάν η οικογένειά της - δύο γιους και μια σύζυγο που δεν μπορούσε πλέον να δει - ήταν ιδιαίτερα πεινασμένοι πήρε το σιτάρι, αλλά και αν υπήρχαν πράγματα που έπρεπε να αγοράσει η ίδια επέλεξε για τα μετρητά. Αυτή και η οικογένειά της ζούσε σε μια καλύβα από κλαδιά και φύλλα πλαστικού.

Κατάσταση της δεν ήταν ασυνήθιστο. Επίσης, μεταξύ των περίπου 45.000 διαδηλωτές ήταν Sanju Devi, ένα 40-year-old γυναίκα που είχε ταξιδέψει από Bodh Gaya στο Μπιχάρ για την πορεία. Η κ. Devi, ο οποίος έχει τρία παιδιά, είπε ότι και ο σύζυγός της εργάστηκε γης που ανήκουν σε άλλους ανθρώπους. Σε αντάλλαγμα έλαβε 2,5 κιλά σιτάρι, ενώ ο σύζυγός της κέρδισε 3 κιλά. Ποτέ δεν δόθηκε η δυνατότητα να καταβληθεί σε μετρητά.

Οι ινδικές αρχές έχουν προτείνει προτίθενται να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των διαδηλωτών », ίσως ήδη από σήμερα. Είτε είναι διατεθειμένοι να πληροί όλες τις απαιτήσεις - συμπεριλαμβανομένων περίπου το ένα-10ος ενός εκταρίου να χτίσει ένα σπίτι για όλους εκείνους που δεν έχουν γη - είναι ασαφές, αλλά οι αναφορές στα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Ινδίας δήλωσε ότι η κυβέρνηση θα συμφωνήσει να προσγειωθεί μεταρρυθμίσεις μέσα σε έξι μήνες και ένα νέο προσγειωθεί απογραφή. Ο Υπουργός Αγροτικών Υποθέσεων, Jairam Ramesh, ανέφερε σε δημοσιογράφους νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι κάποια συμφωνία θα μπορούσε να ανακοινωθεί στην Άγρα, λέγοντας: «. Το έθνος θα πάρει ευχάριστα νέα από την πόλη του Ταζ Μαχάλ"

Khet Singh, ένα κενό-οδοντωτό αγρότης από Madhya Pradesh, ήταν επίσης ανάμεσα στους διαδηλωτές οι οποίοι ξεκίνησαν από την πόλη της Gwalior στις αρχές του Οκτωβρίου. Ήταν σίγουροι για την ηλικία του και όταν ρωτήθηκε, ο χάιδεψε μια λευκή γενειάδα και απάντησε: ". Μπορείτε να μου πείτε"

Ο κ. Σινγκ είπε ότι δεν είχε ούτε γη ούτε ένα σπίτι και ότι οι γιοι του είχαν μετακομίσει στην πόλη της Nagpur σε αναζήτηση εργασίας. Είπε ότι όπως είχε μεγάλωναν, οι περιπτώσεις στις οποίες είχε προσληφθεί για να εργαστούν σε τομείς άλλους ανθρώπους είχε γίνει όλο και πιο σπάνια.

Ήταν τυχερός αν έλαβε δύο γεύματα την ημέρα. "Αληθινή προσευχή μου είναι ότι σήμερα έχουμε την ευκαιρία να πάρει τα αιτήματά μας και ότι θα μας ακούσουν», είπε, προσθέτοντας: ". Εάν η κυβέρνηση δεν μας δίνει γη τότε θα μπορούσε κάλλιστα να κρεμάσει τον εαυτό μου"

Δραματική μείωση του τσαγιού στα ελληνικά βουνα

Eλέγχους και μέτρα παρόμοια με αυτά που λαμβάνονται σήμερα για τη λαθροϋλοτόμηση συστήνουν ειδικοί επιστήμονες σε μια προσπάθεια να αναχαιτιστεί το φαινόμενο της ληστρικής εκμετάλλευσης του ελληνικού τσαγιού (Sideritis).

Οργανωμένες ομάδες που συλλέγουν και πωλούν αυτοφυή φυτά από όλη τη χώρα χτενίζουν δεκάδες βουνοπλαγιές όπου φυτρώνουν είδη ελληνικού τσαγιού και το συλλέγουν παράνομα σε τέτοιο βαθμό που είναι ορατός πλέον ο κίνδυνος εξαφάνισής του. Ηδη σε δεκάδες ορεινές περιοχές της χώρας, και σε υψόμετρο άνω των 1.000 μ. όπου αυτοφύεται το τσάι του βουνού, οι πληθυσμοί του τσαγιού έχουν μειωθεί δραματικά, και επιστήμονες του ΑΠΘ και του Τμήματος Αρωματικών Φαρμακευτικών Φυτών του ΕΛΓΟ - ΔΗΜΗΤΡΑ επισημαίνουν την επιτακτική ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα για να αποτραπεί η καταστροφή του.

Οι μεγαλύτερες απώλειες καταγράφονται στα βουνά της Πελοποννήσου και της Κρήτης (μαλοτήρα), ενώ στη Βόρεια Ελλάδα τα βουνά των συνόρων, όπως είναι ο Γράμμος, ο Βόρας, αλλά και ο Ολυμπος, έχουν χάσει σημαντικό μέρος από το απόθεμά τους. Παράλληλα, σημαντικό πρόβλημα αποτελεί και η βόσκηση. Επιστημονική ομάδα του Τμήματος Αρωματικών Φαρμακευτικών Φυτών στο πλαίσιο μελέτης που διεξάγει για το τσάι του βουνού στη Β. Ελλάδα επεσήμανε το φαινόμενο αυτό στο όρος Φαλακρό, λόγω της εκτεταμένης παρουσίας κοπαδιών στις πλαγιές του βουνού.

Διατάξεις δασαρχείων

Αγροτικός Τομέας: Ξυπνήστε αυτούς που ...κοιμούνται...

Άρθρο από το: http://www.e-geoponoi.gr

Δυστυχώς η χώρα μου ζει μια εικονική πραγματικότητα. Ενώ όλα είναι στραβά και ο καθένας βλέπει γύρω του καθαρά τι συμβαίνει, ωστόσο όλοι παραδέχονται ότι δεν συμμετέχουν σε τίποτα από όλα αυτά.

Έχουμε έλλειψη συντονισμού, συλλογικότητας και υπευθυνότητας. Τα πάντα γύρω μας είναι βασισμένα στο ατομικό συμφέρον. Σύστημα παραγωγής, εμπόριο προϊόντων και όλα αυτά, είναι βασισμένα σε καλά θεμελιωμένα συμφέροντα. Αλλά ακόμα και η ατομική μας βόλεψη, τα σπίτια μας, οι κήποι μας κλπ, είναι πιο όμορφα από τους κοινόχρηστους χώρους των πόλεων, ακριβώς γιατί ποτέ δεν είχαμε την αντίληψη της προοπτικής και του κοινού οφέλους.

Ο Αγροτικός τομέας, είχε και έχει τους δικούς του αφεντάδες, σε ένα σύστημα κομματαρχών, Συνεταιριστών και Προέδρων της εποχής της δεκαετίας του '50.

Οι μισοί Έλληνες αγρότες ήταν υπέρ της ΚΑΠ και οι άλλοι μισοί κατά. Αλλά ακόμα και αυτοί που ήταν κατά, έκαναν τις ίδιες λαμογιές, ώστε να καρπωθούν όσες περισσότερες επιδοτήσεις μπορούσαν. Αλλά ακόμα και να μην έκαναν λαμογιές, τουλάχιστον δεν έκαναν αυτά που πίστευαν, χωρίς τις επιδοτήσεις, δηλ ανταγωνιστικά προϊόντα, σωστούς συνεταιρισμούς, σωστή διακίνηση και εξαγωγές, ώστε να απομονώσουν τις κακές πρακτικές.

Οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας και τα οικολογικά, οικονομικά πλεονεκτήματα τους

 

Eξετάζοντας τη θέση μας στις πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι “ζούμε” μία εγωκεντρική και αρρωστημένη, μάλιστα παθιασμένη και καταστροφική χρήση των ενεργειακών πόρων, αλλά και όλων των πόρων γενικά. Αναφερόμαστε, φυσικά, στο τι γίνεται και στο τι θα μπορούσε να γίνει με ένα οικολογικό και ανθρωποκεντρικά περιβαλλοντολογικό όραμα.

 

Η σημερινή κατάσταση είναι αποτέλεσμα της κάκιστης συλλογικής πολιτικής που εφαρμόζουμε όλοι μας, μέσα από το “ανθρωποιείν” του Πλάτωνα, δηλαδή την ιδιότητα του ανθρώπου να κάνει, ό,τι κάνει, για το προσωπικό συμφέρον και μόνο. Το ίδιο συμβαίνει και πάλι όταν βρισκόμαστε σε θέση όπου μπορούμε να ελέγχουμε συνανθρώπους μας και καταστάσεις. Ενεργούμε όμοια και χωρίς ποτέ ή σπάνια απώτερος σκοπός μας να είναι τα κοινά. Όταν καταναλώνουμε το “κεφάλαιο” που διαθέτουμε και όχι τους “τόκους”. Όταν ενεργούμε ο καθένας μας φιλαργυρικά και όχι φιλανθρωπικά, αν όχι φιλοπεριβαλλοντολογικά, αλλά καθαρά και μόνο εγωιστικά.

 

Είναι καιρός να μάθουμε από τα πολλά λάθη που κάναμε σαν άνθρωποι και να εφαρμόσουμε την τεχνογνωσία μας για το καλό όλων μας, μέσα σε μία υγιή οικολογία. Η ιστορία μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε μέσα από λάθη των συνανθρώπων μας το τι είναι καλύτερο και η τεχνολογία είναι σε θέση πλέον να υλοποιήσει το καλύτερο, αποτελεσματικότερο και εφαρμόσιμο για το κοινό “καλό”.

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
 Γράφει ο Γιώργος Δημητρίου , μέλος γραμματείας Πανελλαδικού Συμβουλίου ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ

  

Η βαριά οικονομική κρίση που άνοιξε το 2008 έκανε πλέον συνείδηση ότι η ιδέα της οικονομίας δεν μπορεί να είναι αυτή που ήταν έως σήμερα. «Δημιουργήσαμε μία κοινωνία γνήσια υλικής διάστασης και μηδενικής αίσθησης ηθικού χρέους», γράφει ο Γιόζεφ Στίγκλιτς, βραβείο Νόμπελ Οικονομίας. «Δημιουργήσαμε μια κοινωνία ταχύτατης αλλά μη βιώσιμης ανάπτυξης τόσο από κοινωνικής όσο και περιβαλλοντικής σκοπιάς. Μία κοινωνία που αδυνατεί να δράσει συλλογικά για την αντιμετώπιση των κοινών προβλημάτων, καθόσον ο κυνικός ατομισμός και ο φονταμενταλισμός της αγοράς διάβρωσαν κάθε έννοια συλλογικότητας μέσω της άγριας εκμετάλλευσης εύτρωτων κοινωνικών ομάδων και της δημιουργίας ολοένα μεγαλύτερων κοινωνικών διαφορών… Η οικονομία μεταλλάχθηκε, πολύ περισσότερο από ότι νομίζουν οι οικονομολόγοι, από θετική επιστήμη σε σημαία του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Για να αναδομήσουμε την οικονομία θα πρέπει να αναδομήσουμε πρώτα την οικονομική επιστήμη…»
Οι πρώτες θεωρητικές αναζητήσεις στην κατεύθυνση της δημιουργίας μιας γέφυρας μεταξύ των οικολογικών και των οικονομικών επιστημών ανέρχονται στην δεκαετία του ’60 του περασμένου αιώνα, χάριν στο πρωτοποριακό έργο του μαθηματικού και οικονομολόγου Νίκολας Γκεοργκέσκου-Ρόγκεν, του Κέννεθ Μπόουλντινγκ και του Χέρμαν Ντέιλι - μαθητή του Γκεοργκέσκου-Ρόγκεν - αναγνωρισμένου σήμερα σαν θεμελιωτή των οικολογικών οικονομικών και ενός από τους εγκυρότερους ειδικούς στο πεδίο της βιώσιμης ανάπτυξης.

Εως τότε, η έρευνα επικεντρώνονταν ως επί το πλείστον στους τρόπους διεύρυνσης της νεοκλασικής οικονομίας έτσι ώστε να λαμβάνει υπόψη της, κατά κάποιο τρόπο, το δεδομένο των φυσικών πόρων. Το σημαντικότερο αποτέλεσμα της έρευνας στάθηκε ο καθορισμός της ανάγκης ενσωμάτωσης στο οικονομικό κόστος του επιλεγόμενου και «εξωτερικού κόστους», ή του κόστους που επιβαρύνει την συλλογικότητα λόγω της υποβάθμισης της αξίας των φυσικών πόρων. Ερευνα και αναλύσεις αυτού του τύπου έδωσαν υπόσταση σε μία τάση των οικονομικών επιστημών γνωστή και σαν περιβαλλοντική οικονομία.

Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Η ΣΧΕΣΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, αποτελεί την κορωνίδα ενός προγράμματος, ανάπτυξης με πρόοδο όχι αποκλειστικά οικονομικής αλλά ανθρώπινης και περιβαλλοντικής.

ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΒΙΩΣΙΜΗ, ανάπτυξη συγκλίνουν οι τάσεις της Οικονομικής Επιστήμης και της μελέτης του περιβάλλοντος της Οικολογίας, δίχως να αλληλοαναιρούνται. Ιδίως όταν η οικονομική ορθολογικότητα, ο προσανατολισμός στο κέρδος, υπερκέρδος και η παραμέληση των κανόνων και νόμων της προστασίας του φυσικού, οικιστικού και κοινωνικού περιβάλλοντος, καταστρατηγεί το πνεύμα της οικολογίας, παρά τις διακηρύξεις ¨καλής θέλησης¨ και καλών προθέσεων από κυβερνώντες και επιχειρηματικά οργανωμένα συμφέροντα, που περιλαμβάνουν δήθεν και το περιβάλλον στις επιλογές τους, της λεγόμενης εταιρικής ευθύνης.

Η αποφυγή του περιβαλλοντικού κόστους επιβαρύνει τους προϋπολογισμούς στο βαθμό που περιλαμβάνουν δαπάνες προστασίας και αποκατάστασής του.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ, περί ολέθριας σχέσης και στην περίπτωση έλλειψης ισορροπίας και ελέγχου, το κόστος μετακυλίεται στην κοινωνία και στα μέλη της, ενώ παράλληλα υποθηκεύεται το μέλλον.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ, είναι πως οι κερδοσκόποι σε βάρος του περιβάλλοντος, αγνοούν τους κανόνες και της ίδιας της οικονομικής Επιστήμης.

Πως εφαρμόζονται οι κανόνες και πως υλοποιείται ο έλεγχος στη ρύπανση, στην αθέτηση κανόνων μόλυνσης και περιορισμού της, είναι το μεγάλο ζητούμενο.

Ανακύκλωση καμμένου λαδιού

Ο δήμος Μελιβοίας σε συνεργασία με την εταιρία ανακύκλωσης Revive αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί στη συγκέντρωση χρησιμοποιημένων μαγειρικών ελαίων και την διάθεσή τους με νόμιμο τρόπο, ασφαλή και περιβαλλοντικά ορθό τρόπο στη παραγωγή βιοκαυσίμων.

Για τον λόγο αυτό θα τοποθετηθούν κάδοι συλλογής που προσφέρει η εταιρία Revive σε σημεία του Δήμου και σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα. Οι κάδοι θα βρίσκονται σε ξύλινες κατασκευές και θα φέρουν αφίσες με το σήμα της ανακύκλωσης.

ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΚΑΜΕΝΟΥ ΛΑΔΙΟΥ

Υπάρχουν πράγματα που μπορεί να κάνει ο καθένας μας για να γίνει ο τόπος μας καλύτερος. Το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων είναι σίγουρα πολύπλοκο, αλλά η λύση του είναι βέβαιο ότι ακολουθεί έναν μόνο δρόμο, αυτόν που λέγεται «διαχωρισμός στην πηγή» και ανάκτηση των ανακυκλώσιμων υλικών. κατι τέτοιο έχει πολλαπλά οφέλη τα βασικότερα όμως είναι :

Ο σημαντικός περιορισμός της σπατάλης, των φυσικών πόρων (με την ανάκτηση των πρώτων υλών),καθώς και η μείωση εκπομπών των αερίων, που εντείνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, τέλος μειώνουν το κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων στο ελάχιστο, κόστος που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ,ότι αργά η γρήγορα καλούμαστε να πληρώσουμε με διάφορους τρόπους εμείς οι ίδιοι και συνήθως καταλήγει ανεξόφλητο και στις επόμενες γενιές.

Μισές αλήθειες, μικροπολιτικές – συνδικαλιστικές σκοπιμότητες

για τον Αχελώο ...

μεγάλωσαν γενιές στη Θεσσαλία

 

Οι Οικολόγοι Πράσινοι Λάρισας τονίζουν ότι για ακόμη μια φορά ορισμένοι θέλουν να ακολουθήσουν και στο νερό το ίδιο καταναλωτικό μοντέλο που είχαμε τόσα χρόνια στην οικονομία μας. Το ελληνικό κράτος δανειζόταν χρήματα και τα μοίραζε απλόχερα, χωρίς να σκέφτεται πως θα αποπληρώσουν οι επόμενες γενεές τα δανεικά. Το ίδιο μοντέλο διαχείρισης προτείνουν και για το νερό στα πλαίσια μικροπολιτικών και συνδικαλιστικών παιχνιδιών στη Θεσσαλία. Αφού εξαντλούμε επιφανειακά και τα μόνιμα υπόγεια αποθέματα νερού της Θεσσαλίας, ζητάμε επιπλέον “δανεικό” νερό από την λεκάνη του Αχελώου (και στο μέλλον δεν ξέρουμε από που αλλού θα ζητήσουμε) χωρίς να σκεφτόμαστε την εξοικονόμηση και τις άλλες εναλλακτικές λύσεις.

Είναι γεγονός ότι υπάρχει ένα οξύτατο υδατικό πρόβλημα στη Θεσσαλική πεδιάδα με επιπτώσεις στους αγρότες. Το πρόβλημα είναι επιλύσιμο, στη βάση όμως μιας άλλης νοοτροπίας που στηρίζεται στην εξοικονόμηση νερού, στην αποτελεσματική διαχείριση της ζήτησης και στην επιστημονικά τεκμηριωμένη αναδιάρθρωση των καλλιεργειών.

Δεν μπορούμε να μιλάμε όμως για εξοικονόμηση νερού όταν υπάρχουν αγνώστου αριθμού παράνομες γεωτρήσεις, όταν παράνομα φράγματα στραγγίζουν τον Πηνειό, όταν αρδευτικά δίκτυα έχουν απώλειες νερού λόγω έλλειψης συντήρησης και παλαιότητας, όταν τον δίκτυο είναι ανοικτό και χωμάτινο. Ας αναλογιστούν οι υπέρμαχοι της εκτροπής πόσο οξύμωρο θα ήταν το νερό που θα ερχόταν, με τεράστιο περιβαλλοντικό και οικονομικό κόστος, από τον Αχελώο να χανόταν στη διαδρομή μέσα στα αρδευτικά δίκτυα λόγω εξάτμισης και διήθησης.

Επίμαχη γαλλική έρευνα δείχνει καρκινογένεση σε πειραματόζωα που τράφηκαν με μεταλλαγμένες τροφές Μια νέα γαλλική επιστημονική έρευνα, κατά την οποία για πρώτη φορά πειραματόζωα (αρουραίοι) διατρέφονταν για πολύ καιρό με γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, έδειξε ότι τα ζώα ανέπτυξαν μεγάλους καρκινικούς όγκους, εμφάνισαν πολλαπλές βλάβες σε διάφορα όργανα του σώματός τους και τελικά πέθαναν πρόωρα. Η μελέτη αναμένεται να αναζωπυρώσει τις διαμαρτυρίες κατά των μεταλλαγμένων τροφίμων. Ήδη η γαλλική κυβέρνηση, με κοινή ανακοίνωση των τριών συναρμόδιων υπουργών Γεωργίας, Περιβάλλοντος και Υγείας, έκανε γνωστό ότι ζήτησε από την αρμόδια ρυθμιστική γαλλική Αρχή (ANSES) για την ασφάλεια των τροφίμων να διεξάγει τη δική της μελέτη για την ασφάλεια των μεταλλαγμένων. Από την άλλη όμως, άλλοι επιστήμονες εκφράζουν διάφορες αμφιβολίες για την αξιοπιστία της γαλλικής έρευνας. Οι γάλλοι επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή μοριακής βιολογίας Ζιλ-Ερίκ Σεραλινί του πανεπιστημίου της Καέν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό τοξικολογίας τροφίμων "Food and Chemical Toxicology", σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ και τις βρετανικές «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» και «Τέλεγκραφ», τάισαν για όλη τους τη ζωή τα πειραματόζωα με το μεταλλαγμένο καλαμπόκι "Roundup Ready" της αμερικανικής Monsanto ή τους έδιναν νερό που περιείχε το ευρέως χρησιμοποιούμενο παρασιτοκτόνο Roundup της ίδιας εταιρίας βιοτεχνολογίας.

Διακήρυξη της Ελευθερίας των Σπόρων – από την Dr. Vandana Shiva

Διακήρυξη της Ελευθερίας των Σπόρων – από την Dr. Vandana Shiva Σε νέο παράθυρο

1. Ο σπόρος είναι η πηγή της ζωής, είναι ο αυθορμητισμός της ζωής να εκφράζεται, να αυτοανανεώνεται, να πολλαπλασιάζεται, να εξελίσσεται στο διηνεκές σε καθεστώς ελευθερίας.

2. O σπόρος είναι η ενσάρκωση της βιο-πολιτιστικής ποικιλομορφίας. Περιέχει εκατομμύρια χρόνια βιολογικής και πολιτιστικής εξέλιξης από το παρελθόν καθώς επίσης και τις δυνατότητες χιλιετιών ενός μέλλοντος που εκτυλίσσεται.

3. Η Ελευθερία των Σπόρων είναι εκ γενετής δικαίωμα κάθε μορφής ζωής και αποτελεί τη βάση για την προστασία της βιοποικιλότητας.

4. Η Ελευθερία των Σπόρων είναι εκ γενετής δικαίωμα κάθε γεωργού και παραγωγού τροφίμων. Το δικαίωμα των γεωργών να φυλάνε, να ανταλλάσσουν, να αναπτύσσουν, να διασταυρώνουν και να εμπορεύονται σπόρους είναι ο πυρήνας της Ελευθερίας των Σπόρων. Όταν αυτή η ελευθερία υφαρπάζεται, οι γεωργοί παγιδεύονται στα χρέη και σε ακραίες περιπτώσεις αυτοκτονούν.

5. Η Ελευθερία των Σπόρων είναι η βάση της Ελευθερίας της Τροφής, εφόσον ο σπόρος αποτελεί τον πρώτο κρίκο στην τροφική αλυσίδα.

H ξηρασία εκτινάσσει τις τιμές των τροφίμων

Περισσότερο από ποτέ είναι επίκαιρη η εκστρατεία του ελληνικού γραφείου της Greenpeace, που προτείνει την επί της ουσίας ακύρωση της χρήσης εισαγόμενης μεταλλαγμένης σόγιας στις ζωοτροφές και την καλλιέργεια ελληνικών, καθαρών ζωοτροφών. Και είναι περισσότερο από ποτέ επίκαιρη μετά και την πρωτοφανή ξηρασία που πλήττει τις ΗΠΑ και τις εκτιμήσεις των αγορών για εκτόξευση των τιμών καλαμποκιού και σόγιας που προορίζονται κυρίως για ζωοτροφές και που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσουν σε ντόμινο ανατιμήσεων στα τρόφιμα παγκοσμίως.
Οι ΗΠΑ, όντας ο μεγαλύτερος εξαγωγέας καλαμποκιού και σόγιας, επηρεάζουν άμεσα την παγκόσμια αγορά τροφίμων και, όπως επισημαίνουν διεθνείς αναλυτές, η καταστροφή του μεγαλύτερου μέρους των καλλιεργειών εξαιτίας της ανομβρίας θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στις τιμές των τροφίμων στο Μεξικό, την Κίνα, την Κεντρική Αμερική και την Ινδία.
Την ίδια ώρα η χώρα μας παραμένει εγκλωβισμένη σε μια επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον εξάρτηση, αυτή της εισαγωγής μεταλλαγμένης σόγιας για ζωοτροφές, εξάρτηση που, όπως επισημαίνει η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση, αποτελεί παράλογη και καταστροφική σπατάλη εν μέσω οικονομικής κρίσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνον κατά το 2011 εισήχθησαν 400.000 τόνοι μεταλλαγμένης σόγιας για ζωοτροφή, την ίδια στιγμή που η χώρα μας θα μπορούσε να επενδύσει στην καλλιέργεια των λεγόμενων «ταπεινών» ψυχανθών της ελληνικής γης, όπως το κουκί, το ρεβίθι, το μπιζέλι και το λούπινο, θρεπτικές τροφές όχι μόνο για τον άνθρωπο, αλλά και για τα ζώα, που μπορούν να αντικαταστήσουν επάξια την εισαγόμενη σόγια στις ζωοτροφές.
Στοίχημα για την Ελλάδα
Όπως επισημαίνει η Greenpeace, σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης η Ελλάδα μπορεί να ξαναγίνει παραγωγική χώρα και μάλιστα με βιώσιμο τρόπο μέσα από την καλλιέργεια και παραγωγή ντόπιων ποικιλιών για τις ανάγκες της ελληνικής κτηνοτροφίας, που απαιτούν λιγότερο νερό, φυτοφάρμακα και λιπάσματα.
Τα «ταπεινά» ελληνικά φυτά, όπως το κουκί και το ρεβίθι, έχουν συγκριτικά πλεονεκτήματα, όπως: