Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΕΤΕ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΕΣ, ΚΑΡΚΙΝΟ ΚΑΙ ΕΛΚΟΣ ΣΤΟΜΑΧΟΥ!

 


Ανεβάστε την Θερμοκρασία, να χτυπήσει Κόκκινο. … «στα 35 χρόνια που ασκώ την ιατρική δεν έχω χάσει ούτε έναν ασθενή από καρδιακή προσβολή!» Αυτή είναι μια εκπληκτική δήλωση, αλλά ο Dr. John Christopher την κάνει με εμπιστοσύνη σε αυτό που λέει. “..Εάν ακόμη αναπνέουν τους δίνω ένα φλιτζάνι τσάι από cayenne (ένα κουταλάκι του γλυκού σε καυτό νερό), και μέσα σε λίγα λεπτά ξαναγυρίζουν στην ζωή !”

Cayenne (Καγιέν, πιπεριές τσίλι) η Καυτή Πιπεριά.
Το cayenne είναι ένας από τους πιο ταχείς δραστικούς ενισχυτές για την καρδιά και αυτό διότι τροφοδοτεί την καρδιά άμεσα. Να πως δουλεύει: Το cayenne διατηρεί την καλή λειτουργία του “ποταμού της ζωής”, επίσης γνωστού σαν κυκλοφορία του αίματος. Ένας μπλοκαρισμένος “ποταμός της ζωής” οδηγεί σε στενώσεις που προκαλούν έλλειψη οξυγόνου, πράγμα το οποίο οδηγεί σε οργανική δυσλειτουργία, αρρώστιες και σε σοβαρές περιπτώσεις καρδιακή προσβολή. Το πιπέρι cayenne λειτουργεί σαν αποφρακτικό που διαπερνά τα μπλοκαρίσματα, προσφέροντας οξυγονωμένο αίμα στα άρρωστα όργανα πολύ γρηγορότερα από οποιοδήποτε φάρμακο ή βότανο.


Αλλά αυτά δεν είναι μόνο αυτά, το cayenne έχει πολλά πλεονεκτήματα υγείας: Το cayenne λαμβανόμενο εσωτερικά σαν τσάι θα σταματήσει την αιμορραγία – ακόμη και σε μια σοβαρή πληγή ή τραύμα από σφαίρα – στις περισσότερες περιπτώσεις μέχρι να μετρήσετε ως το 10. Το cayenne έχει φυσικό ισχυρή εξισορροπητική επίδραση στην πίεση του αίματος. Όταν ενεργήσει στην κυκλοφορία του αίματος – πράγμα που το κάνει αμέσως – ρυθμίζει την πίεση του αίματος από την κορυφή του κεφαλιού σας μέχρι τα δάχτυλα των ποδιών σας. Έτσι μειώνεται η υψηλή πίεση.

Σάββατο 13 Απριλίου 2013

Η οικολογική ζωή στη Σουηδία, παράδειγμα προς μίμηση

Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Βιοκαύσιμα από τηγανόλαδο χρησιμοποιούν 40.000 σπίτια στο Λονδίνο


Βιοκαύσιμα από τηγανόλαδο χρησιμοποιούν 40.000 σπίτια στο Λονδίνο


Η ιδέα της δημιουργίας βιοκαυσίμων από το περισσευούμενο μαγειρικό λάδι έχει ήδη βρει μεγάλη εφαρμογή στη Μεγάλη Βρετανία και συγκεκριμένα στο Λονδίνο, αφού ήδη η ανταπόκριση είναι τεράστια, σε μία προσπάθεια αναζήτησης νέων πηγών ενέργειας και μείωσης των βλαβερών επιπτώσεων του λαδιού στο περιβάλλον.
Ένα λίτρο μαγειρικού λαδιού όταν το ρίχνουμε στο νεροχύτη «μολύνει» περίπου 1.000.000 λίτρα νερού και κάθε μήνα η Βρετανική πρωτεύουσα ξοδεύει περίπου 1.000.000 λίρες για τον καθαρισμό των υπονόμων της, οι οποίοι είναι φραγμένοι από μια λιπαρή μάζα μαγειρικού λαδιού.
Πρόσφατα η Thames Water και η εταιρεία κοινής ωφελείας 20C παρουσίασαν τα νέα σχέδια για να χρησιμοποιηθούν τα υπολείμματα μαγειρικού λαδιού για την παραγωγή ενέργειας στο μεγαλύτερο σταθμό ηλεκτροπαραγωγής από λίπος παγκοσμίως.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας The Guardian, η 200.000.000 λιρών συμφωνία χρηματοδοτήθηκε από ένα πρόγραμμα και θα καλύψει μια περίοδο 20 χρόνων. Το έργο θα προσφέρει ενέργεια για αποχετευτικά έργα, μια μονάδα αφαλάτωσης, καθώς και το εθνικό δίκτυο, ενώ ήδη τουλάχιστον 40.000 σπίτια στο Λονδίνο χρησιμοποιούν το μαγειρικό λάδι ως βιοκαύσιμο.

Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Ελεύθεροι κατακτημένοι. Tου Αλκίνοου Ιωαννίδη



Δεν θα πω για τους άλλους. Λίγο με ενδιαφέρει η ποιότητα και η στάση τους σε τέτοιες στιγμές. Ούτε και περίμενα καλύτερη αντιμετώπιση. Όσο και να τους βρίσω, χαϊδεύω τα αυτιά μας και τίποτα δεν αλλάζει. Θα πω για εμάς, και συγχωρήστε με:

 

Έρχεται η μέρα που η μάσκα τραβιέται βίαια. Η μέρα που το αληθινό μας πρόσωπο φανερώνεται, θέλουμε-δεν θέλουμε, αφτιασίδωτο και τρομακτικά αληθινό. Πρέπει να το κοιτάξουμε, είναι θέμα ζωής και θανάτου. Πρέπει να το ρωτήσουμε, να μας πει ποιοι είμαστε. Γιατί μόνο αυτό γνωρίζει.

 

Γυρνάμε απότομα, για να αντικρίσουμε μια τρύπα στον καθρέφτη. Πού απουσιάζει το πρόσωπό μας; Το ξεχάσαμε σε μικρά, ταπεινά, εγκαταλελειμμένα σπίτια, στη σκόνη χαμηλών, πλίνθινων ερειπίων, στους τάφους αγράμματων, ακατέργαστα σοφών παππούδων.

 

Εκεί αφήσαμε θαμμένες τις αληθινές καλημέρες, τη συγκίνηση των στίχων, την αλληλεγγύη των ανθρώπων και ότι πολύτιμο δεν μετριέται σε χρήμα. Έκτοτε, προχωρήσαμε στον «σύγχρονο κόσμο» απρόσωποι, γυμνοί, παλεύοντας να κρατήσουμε το νήμα της ύπαρξής μας άκοπο, μέσα σε εποχές δύσκολες, μέσα σε ένα τοπίο που δεν μας μοιάζει.

 

Γίναμε αρχοντοχωριάτες, επενδύοντας στα χειρότερα χαρακτηριστικά των δύο συνθετικών της λέξης. «Έχω γάμο», λέγαμε και στεκόμασταν καλοντυμένοι σε γκαζόν ξενοδοχείων, με φακελάκια στα χέρια, χωρίς αληθινή, από καρδιάς ευχή. «Και οι γάμοι μας, τα δροσερά στεφάνια και τα δάχτυλα, γίνουνται αινίγματα ανεξήγητα για την ψυχή μας». Ούτε αινίγματα, ούτε τίποτε. Όλα απαντημένα, όλα πεζά. Μεγάλα και άδεια.