Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

«Πρέπει να τα αλλάξουμε όλα»



«Πρέπει να τα αλλάξουμε όλα»

Με ιδιαίτερα οδυνηρό τρόπο και ενώ η οικονομική κρίση μαίνεται, η συρρίκνωση του μισθού μας είναι αβάσταχτη όχι μόνο εξ αιτίας της μείωσής του, αλλά και γιατί αυτό που ονομάζουμε «δημόσια συλλογικά αγαθά» υποβαθμίζεται συνεχώς.


Η εξαφάνιση μέρα τη μέρα του κοινωνικού κράτους αφήνει τους πολίτες φτωχότερους και απροστάτευτους. Ολοένα περισσότεροι αδυνατούν να εξασφαλίσουν αυτό που λέμε στοιχειώδες επίπεδο διαβίωσης.

Η απώλεια της εργασίας είναι καθημερινή απειλή. Ο πόνος της ανεργίας όμως δεν είναι μόνο οικονομικός, ο κίνδυνος της περιθωριοποίησης, του αποκλεισμού, ακόμα και της «ρατσιστικής» αντιμετώπισης είναι εξίσου οδυνηρά για τον άνεργο.

Η ανεργία εκτινάσσεται δημιουργώντας μέγιστο κοινωνικό πρόβλημα. Ομως,ακόμα και όσοι έχουν την τύχη να εργάζονται, δεν διασφαλίζουν παρά μόνο το στοιχειώδες επίπεδο διαβίωσης, ενώ η φτώχεια και η ανέχεια εκτινάσσονται καθώς οι θιασώτες του μικρότερου Κράτους και της ελεύθερης αγοράς –άρα και της αγοράς εργασίας- επιβάλλουν τον κατώτερο μισθό διά νόμου!

Από την 1/4/2013 η κυβέρνηση θα έχει το θεσμικό εργαλείο για να διαμορφώσει σε όποιο επίπεδο θέλει τον κατώτατο μισθό. Η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα θα αυξηθούν, λένε, αν οι μισθοί κατρακυλήσουν. Λένε ακόμη ότι με αυτό τον τρόπο θα αντιμετωπιστεί η ανεργία των νέων….

Ετσι λένε… αν και γνωρίζουν πως η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα μόνο σε μέχρι κάποιο βαθμό επηρεάζονται θετικά από τους πολύ χαμηλούς μισθούς, όπως επίσης γνωρίζουν ότι οι πολύ χαμηλοί μισθοί επηρεάζουν αρνητικά την παραγωγή, τα δημόσια έσοδα και τον δυναμισμό της οικονομίας.