Γιατί βιολογικός οίνος και όχι κρασί από αμπέλια βιολογικής γεωργίας;

Γιατί βιολογικός οίνος και όχι κρασί από αμπέλια βιολογικής γεωργίας;

Στην υγεία μας!

Το κρασί είναι ένα προϊόν το οποίο συνοδεύει τα γεύματά μας ευχάριστα, προσδίνοντας οφέλη, κατά τους αρχαίους ημών προγόνους «το τερπνόν μετά του ωφελίμου».

Το βιολογικό κρασί και όχι απλώς το κρασί παραγόμενο από βιολογικής καλλιέργειας αμπέλια είναι ιδιαιτέρως ωφέλιμο για την καρδιά μας, όταν βεβαίως καταναλώνεται με μέτρο «παν μέτρο άριστον», ας μην το ξεχνάμε αυτό… Οι Αρχαίοι Έλληνες έπιναν το κρασί αναμειγνύοντας το με νερό, σε αναλογία συνήθως 1:3 (ένα μέρος οίνου προς τρία μέρη νερού), για να μετριαστεί κάπως η ζαλάδα που μας προκαλεί αν ξεπεράσουμε το μέτρο.

Στην περιοχή μεταξύ Ευξείνου Πόντου, Κασπίας θάλασσας και Μεσοποταμίας, γεννήθηκε το είδος Άμπελος η οινοφόρος (λατ. Vitis vinifera). Οι διαφορετικές ποικιλίες αυτού του είδους καλλιεργούνται και σήμερα.

 

Αμπελώνας σύμφωνα με τις αρχές της βιολογικής καλλιέργειας

Τι είναι ο «βιολογικός οίνος»; Ποιά η διαφορά του από το κρασί παραγόμενο από αμπέλια βιολογικής γεωργίας;

Ανάβρα Μαγνησίας: ένα αυτόνομο και πλούσιο χωριό.

Ανάβρα Μαγνησίας: ένα αυτόνομο και πλούσιο χωριό.

Πρόκειται για ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό που κατάφερε μετά από συστηματική προσπάθεια, όχι μόνο να σταθεί όρθιο, αλλά να γίνει πρότυπο ανάπτυξης. Για τη μεγάλη ανατροπή που έρχεται από την Ανάβρα του νομού Μαγνησίας.

Στις δυτικές πλαγιές της 'Οθρυος, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε απόσταση 40χιλιομέτρων από την κοντινότερη κωμόπολη (τον Αλμυρό), οι 700 κάτοικοι, όλοι τους κτηνοτρόφοι, απολαμβάνουν εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πλούσια Ελβετία.

Εδώ ο κόσμος δεν φεύγει προς τα αστικά κέντρα, αλλά επιστρέφει στο χωριό του. Με ποσοστό ανεργίας στο μηδέν και με μέσο όρο ηλικίας τα 40 έτη, ο πληθυσμός διπλασιάστηκε μέσα στα τελευταία 15 χρόνια.

Οι υποδομές του υποδειγματικές: Το αιολικό πάρκο, που δίνει έσοδα 100.000 ευρώ ετησίως στην κοινότητα, τα τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα που στεγάζουν το χειμώνα (όταν η Ανάβρα αποκλείεται από τα χιόνια) 25.000 ζώα, το πρότυπο σφαγείο, που θυμίζει χειρουργείο, το διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, το γυμναστήριο με τα τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, το λαογραφικό μουσείο και φυσικά το περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο,έκτασης 240 στρεμμάτων.

Η κοινωνική μέριμνα κατέχει πρώτιστη θέση: νηπιαγωγείο και δημοτικό του«κουτιού», αγροτικό ιατρείο (πάντοτε στελεχωμένο), δωρεάν στέγαση για τους δασκάλους και τους γιατρούς, «Βοήθεια στο σπίτι», σχεδιασμός για γηροκομείο,ακόμα και για πισίνα!

Χρυσός στα Χρόνια της Κρίσης.

Δύο περιοχές της Ευρώπης. Μία στην Ρουμανία, μια στην Ελλάδα. Τις χωρίζουν χιλιόμετρα, αλλά τις ενώνει κάτι κοινό. Χρυσός στα Χρόνια της Κρίσης. Η Ρόσια Μοντάνα είναι ένα χωριό 4.000 κατοίκων, φωλιασμένο σε μια καταπράσινη κοιλάδα στα Καρπάθια όρη της Ρουμανίας, με ιστορία 2.000 ετών. Στο υπέδαφός της κρύβει ένα θησαυρό, το μεγαλύτερο κοίτασμα χρυσού της Ευρώπης! Πρόκειται για 240 τόνους χρυσού συνολικά, που η καναδική εταιρεία Gabriel Resources σκοπεύει να εκμεταλλευτεί, κατασκευάζοντας στην περιοχή το μεγαλύτερο ανοιχτό ορυχείο εξόρυξης χρυσού της γηραιάς ηπείρου. Οι ιστορικά υψηλές τιμές του πολύτιμου μετάλλου καθιστούν την επένδυση για την εταιρεία ιδιαίτερα θελκτική. Το ρουμανικό κράτος από την πλευρά του, στην περίοδο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που διανύουμε, προσδοκά ότι αυτό το έργο θα του αποφέρει ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και άμεσα κέρδη 4 δισ. δολάρια. Κι όμως, κάποιοι αποφασισμένοι κάτοικοι αντιστέκονται επί χρόνια, θεωρώντας ότι το χρυσάφι δεν είναι ο πραγματικός θησαυρός της Ρόσια Μοντάνα. Γιατί καθώς λένε, αν η πραγματοποίηση του ορυχείου προϋποθέτει τη μετεγκατάσταση των ανθρώπων, τη μόλυνση του περιβάλλοντος, και την καταστροφή της αρχαίας πολιτισμικής κληρονομιάς, ποιος θ’ αποφασίσει αν αξίζει η θυσία;

Οι κάτοικοι στη Ρόσια Μοντάνα έχουν μεγαλώσει με θρύλους για τα πνεύματα που κρύβονται στα βάθη των ορυχείων, καθώς η παράδοση της μεταλλουργίας στην περιοχή χάνεται στα βάθη της ιστορίας. «Οι παλιότεροι, που πρόλαβαν να δουλέψουν στα ορυχεία, λένε για τη Λευκή και τη Μαύρη Βίλβα. Η Λευκή Βίλβα σου υπόσχεται χρυσό αρκεί να το μοιραστείς με άλλους, ενώ η Μαύρη Βίλβα σε πάει εκεί όπου δεν σε βρίσκει κάνεις, αν είσαι άπληστος», μας διηγείται ο Καλίν Κάπρος, κάτοικος της Ρόσια Μοντάνα.

ΜΙΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΑΠΟ ΡΩΜΑΪΚΕΣ ΣΤΟΕΣ

Αρωματικά φυτά – Η ελπίδα της Αγροτικής Οικονομίας

Τα αρωματικά φυτά και βότανα είχαν και έχουν μια ιδιαίτερη θέση στη ζωή μας από διαλογικής, φαρμακευτικής αλλά και καλλωπιστικής άποψης. Οι θεραπευτικές τους ιδιότητες είναι γνωστές από αρχαιοτάτων χρόνων. Ο Ιπποκράτης ως πατέρας της Ιατρικής επιστήμης έχει αναφερθεί πάρα πολλές φορές στις θεραπευτικές ιδιότητες των αρωματικών φυτών.

Τα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια πολλή καλή διέξοδο για τους Έλληνες αγρότες. Η χώρα μας είναι βέβαιο ότι διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι άλλων ανταγωνιστικών χωρών, και μπορεί να παράγει σε σημαντικές ποσότητες προϊόντα αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών άριστης ποιότητας για την κάλυψη της εσωτερικής αγοράς αλλά και προπάντων για διείσδυση σε απαιτητικές αγορές του εξωτερικού.

Η καλλιέργεια των αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών πρέπει να γίνει με σωστό σχεδιασμό, να συνδυαστεί με την δημιουργία μικρών μεταποιητικών μονάδων σε χωριά που θα ασχολούνται με την πρωτογενή μεταποίηση και στην συνέχεια θα συνεργάζονται με μεγαλύτερες καθετοποιημένες μονάδες. Με τον τρόπο αυτό θα δημιουργηθούν πρόσθετες θέσεις εργασίας που θα συμβάλουν στη συγκράτηση του αγροτικού πληθυσμού σε αγροτικές, ορεινές, και μειονεκτικές περιοχές. Τα κυριότερα είδη φαρμακευτικών και αρωματικών φυτών παρουσιάζονται αναλυτικά παρακάτω:

1. Ρίγανη

Αυτοφύεται σε μεγάλη ποικιλία εδαφών και κλιμάτων από παραθαλάσσιες έως ορεινές περιοχές στη νησιώτικη και την ηπειρωτική Ελλάδα σε πλούσια και φτωχά εδάφη. Γενικά είναι φυτό με πολύ πλαστικό χαρακτήρα ανάπτυξης ως προς τις εδαφοκλιματικές απαιτήσεις.

Η άριστη θερμοκρασία ανάπτυξης της ρίγανης (ssp.hirtum) είναι 18-22 oC με όρια ανάπτυξης 4 -33 οC, ενώ το ριζικό της σύστημα σε καλά αναπτυγμένα φυτά (φυτά ηλικίας πλέον του ενός έτους) αντέχει σε θερμοκρασίες αέρα -25 έως +42 oC.

Άριστη τιμή pH εδάφους είναι 6,8, αλλά αναπτύσσεται καλά και σε πολύ υψηλότερες τιμές pH, όπως είναι των ασβεστούχων εδαφών, αρκεί να είναι στραγγερά. Επιβιώνει και σε λίγο φως, αλλά για να δώσει καλή ποιότητα δρόγης (υψηλή περιεκτικότητα σε ριγανέλαιο και καρβακρόλη), το φως είναι απαραίτητο. Δεν είναι απαιτητικό σε θρεπτικά στοιχεία καθώς έχει μικρές απαιτήσεις σε άζωτο φώσφορο και κάλιο.

Τον πρώτο χρόνο της ανοιξιάτικης εγκατάστασης η απόδοση είναι ελάχιστη που δεν αξίζει να συγκομισθεί. Όταν πρόκειται όμως για φθινοπωρινή εγκατάσταση σε καλή χρονιά, η καλλιέργεια στο πρώτο καλοκαίρι μπορεί να δώσει μέχρι 40 κιλά τριμμένη ρίγανη. Το δεύτερο χρόνο η παραγωγή τριπλασιάζεται, ενώ από τον τρίτο χρόνο οι αποδόσεις σε χορτομάζα και τριμμένη ρίγανη φθάνουν στο ανώτερο σημείο απόδοσης της φυτείας. Οι αποδόσεις διατηρούνται σταθερές μέχρι τον 6ο χρόνο και στη συνέχεια αρχίζουν να φθίνουν. Η φυτεία ρίγανης μπορεί να έχει οικονομική ζωή έως και 10 έτη.

Μια απόδοση 300 κιλών ανά στρέμμα θεωρείται πολύ καλή χωρίς να αποκλείονται και υψηλότερες αποδόσεις οι οποίες μαζί με την απόδοση σε αιθέριο έλαιο έχουν σχέση με τον καλλιεργούμενο πληθυσμό, ποικιλία ή κλώνο, κλίμα, έδαφος, υψόμετρο, καθώς και τις συνθήκες της καλλιέργειας (τυχόν άρδευση, λίπανση κλπ). Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις αυτοφυείς, στις οποίες το ριγανέλαιο και τα συστατικά του επηρεάζονται από τον πληθυσμό της αυτοφυούς φυτείας (γενετικός παράγων), τις εδαφο-κλιματικές συνθήκες, το χρόνο συλλογής και το υψόμετρο.

Ευρωπαίοι Πράσινοι: Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Αθήνα

Οι πράσινες προτάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα και την Ευρώπη”, την Παρασκευή στην έναρξη του Συνεδρίου των Ευρωπαίων Πράσινων στην Αθήνα Ευρωπαίοι Πράσινοι:
Ευρωπαίοι Πράσινοι: Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Αθήνα 

Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, 9, 10 και 11 Νοεμβρίου 2012

Πάνω από 350 στελέχη, 28 ευρωβουλευτές, υπουργοί, βουλευτές και ηγέτες των Πράσινων θα βρεθούν στην Αθήνα στις 8-11 Νοεμβρίου για το Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος (ΕΠΚ). 

Η απόφαση για τη διεξαγωγή του στην Ελλάδα είναι μια επιβεβαίωση της δέσμευσης των Ευρωπαίων Πράσινων για αλληλεγγύη προς την ελληνική κοινωνία και στήριξη των Ελλήνων Πράσινων. Το πρόγραμμα του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος (ΕΠΚ) έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να προβάλλει την πρόταση των πράσινων για μια Ευρώπη της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής. Τονίζει, επίσης, τα σημαίνοντα θέματα για την ΕΕ αυτή την χρονική περίοδο. Ψηφιακά δικαιώματα,μετανάστευση, το μέλλον της ΕΕ και η πράσινη διέξοδος από την κρίση, τα θέματα που κυριαρχούν στις προγραμματισμένες ολομέλειες, τα εργαστήρια και τις παράλληλες ομάδες εργασίας.

Ντάνυ Κον Μπεντίτ

Το Συμβούλιο θα ξεκινήσει με μια δημόσια συζήτηση την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου, ώρα 10.00 με θέμα “Οι πράσινες προτάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα και την Ευρώπη”. Συμμετέχουν οΝτάνυ Κον Μπεντίτ και η Ρεμπέκα Χαρμς (συμπρόεδροι της Ομάδας των Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο), o Νίκος Χρυσόγελος(ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων), η Μόνικα Φρασόνι(συμπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος) και ο Ζαν-Μαρκ Νολέτ (Αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση της Βαλλονίας/ Βέλγιο και υπουργός βιώσιμης ανάπτυξης, ενέργειας, δημόσιας διοίκησης και έρευνας).

Νίκος Χρυσόγελος

Την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου, στις 13.00, θα δοθείσυνέντευξη στα διεθνή και ελληνικά ΜΜΕ με τη συμμετοχή τουΝτάνυ Κον Μπεντίτ (συμπροέδρου της Ομάδας των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο), του Νίκου Χρυσόγελου (ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων), της Μόνικα Φρασόνι (συμπροέδρου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος) και της Ζωής Βροντίση(συν-εκπρόσωπου των Οικολόγων Πράσινων).

Αργιθέα: Αγρια μυστικά

Στην καρδιά της ηπειρωτικής Ελλάδας, ανάμεσα 

στις κορυφογραμμές των Αγράφων που κυματίζουν 

πάνω στο ορεινό ανάγλυφο, πάλλεται ένας κόσμος 

άγνωστος, δυσπρόσιτος για πολλούς, μα συνάμα 

γοητευτικά αυθεντικός. Ενας κόσμος που ανοίγει 

νέους ταξιδιωτικούς ορίζοντες...

Στα βορειοδυτικά του Νομού Καρδίτσας, εκεί που η άπλα του Θεσσαλικού Κάμπου σταματά μπροστά στο θεόρατο ανάστημα των αγραφιώτικων βουνών, ξεδιπλώνεται ανάμεσα σε βράχια, χιονισμένες κορφές, δάση και γκρεμοτόπια η αδάμαστη γη της Αργιθέας.

Ωστόσο, πριν ξεκινήσετε για τα βουνά της Καρδίτσας θα πρέπει να ξεχάσετε ό,τι ξέρατε για τα ορεινά θέρετρα και να προετοιμαστείτε να γνωρίσετε έναν τόπο τραχύ και δύσβατο. Εναν τόπο όπου, παρά το δυσπρόσιτο ανάγλυφο και την «ανελέητη» φύση του, οι άνθρωποι επιμένουν να κατοικούν εδώ και χιλιετίες. Η περιοχή της Αργιθέας μέχρι πρόσφατα δεν διέθετε καμία τουριστική υποδομή. Ομως, οι λάτρεις της άγριας φύσης δεν έχαναν την ευκαιρία να αναζητούν εδώ, στ' απροσπέλαστα Αγραφα, την περιπέτεια και την απομόνωση. Σήμερα κάποιοι λίγοι, αλλά ιδιαίτερα φιλόξενοι ξενώνες αναλαμβάνουν να σας μυήσουν στα μυστικά της ορεινής φύσης.

Σημείο αναφοράς το Μουζάκι, στα όρια των νομών Καρδίτσας - Τρικάλων, που απέχει από την Καρδίτσα 20 χλμ. Κτισμένη σε σημείο-κλειδί, η αγροτική κωμόπολη εποπτεύει τις πεδιάδες, αλλά και τα περάσματα της νότιας Πίνδου. Πιθανόν εδώ να βρισκόταν η αρχαία πόλη των Γόμφων που κατέστρεψε ολοσχερώς ο Καίσαρας. Στην τοποθεσία Επισκοπή, κοντά στις όχθες του Πάμισου ποταμού, ανιχνεύονται ερείπιά της.

Από το Μουζάκι ξεκινά ο ένας και μοναδικός οδικός άξονας που, με πορεία νότια και δυτική, τολμά να χωθεί στον πολυσχιδή όγκο των Αγράφων. Λίγο ψηλότερα ο δρόμος διχάζεται: Η μία διαδρομή οδηγεί στο Βλάσι, στο Πετρίλο, στο Δροσάτο και στ' άλλα χωριά της Ανατολικής Αργιθέας. Η άλλη τραβά για το Τύμπανο, την πιο επικίνδυνη -λόγω καιρικών φαινομένων- ορεινή διάβαση της Θεσσαλίας και συνεχίζει για τα χωριά της Δυτικής Αργιθέας. Οι δύο διαδρομές σμίγουν μετά από αρκετά χιλιόμετρα στα όρια των νομών Αρτας και Καρδίτσας, στο ύψος του ποταμού Αχελώου και κοντά στη γέφυρα του Κοράκου, εκεί όπου πραγματοποιούνται τα έργα εκτροπής του Αχελώου.Αν και μερικοί κακοτράχαλοι χωματόδρομοι ενώνουν την Ανατολική με τη Δυτική Αργιθέα, δεν υπάρχουν ασφαλείς οδικοί άξονες που να συνδέουν άμεσα τις όμορες αυτές περιοχές. Οποιος θέλει να γνωρίσει πραγματικά αυτόν τον ιδιαίτερο τόπο, θα πρέπει κατ' αρχάς να τον αντιμετωπίσει ως μια ενότητα, να τον εξερευνήσει χωρίς γεωγραφικούς διαχωρισμούς, να γνωρίσει τους ανθρώπους του, να βιώσει τη δυναμική του, να αφεθεί στην αύρα της περιπέτειας που εκπέμπει.

Ποιά ανάπτυξη θέλουμε;

Το κύριο θέμα της εποχής είναι τον θέμα της ανάπτυξης και συνακόλουθα της επιλογής των τομέων που θα σηκώσουν το βάρος της οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας. Αυτές οι απαραίτητες  επιλογές αποτελούν την καρδιά του προβλήματος και συσχετίζονται με τα χρόνια προβλήματα, δηλαδή το έλλειμμα παραγωγής, την υστέρηση στην παραγωγικότητα, την μειωμένη ανταγωνιστικότητα, το  υψηλό εμπορικό έλλειμμα, τις δυσκολίες στις εξαγωγές, την έλλειψη επενδύσεων. Ο καθορισμός των τομέων προτεραιότητας στους οποίους θα στηριχθεί η Ελλάδα για τα επόμενα δέκα χρόνια δεν έχει γίνει. Οι αλλεπάλληλες κυβερνήσεις ζουν υπό το άγχος των μέτρων του Μνημονίου, οι παραγωγικές τάξεις προωθούν τα συντεχνιακά τους συμφέροντα, οι συνδιακαλιστικές οργανώσεις αγωνίζονται για τα πάλαι ποτέ κεκτημένα.

Κι όμως πρέπει να καθορίσουμε ως κράτος και ως κοινωνία, νέες προτεραιότητες, εφικτούς στόχους, ρεαλιστικό πρόγραμμα δράσης. Ο κόσμος που ζούμε είναι ασταθής, οι ισορροπίες που γνωρίζαμε έχουν αλλάξει, τα μέλλον θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από τις δικές μας ενέργειες. Να δούμε άμεσα πού μπορούμε καλύτερα, ποιά είναι τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, πώς θα δράσουμε έξυπνα για να βελτιώσουμε διεθνώς τη θέση μας.