Ο αργός θάνατος του Έθνους: Το 64% θέλουν να φύγουν & το 68% είναι φτωχοί...

Έτσι σκοτώνουν όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και τον Ελληνισμό, αν θεωρήσουμε ότι η μητρόπολη είναι η κοιτίδα ολόκληρου του Ελληνισμού. Μια εικόνα μετα-Άλωσης έθνους προκύπτει από την τριμηνιαία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής γενικότερα για την Ελλάδα: To 64% των Ελλήνων ηλικίας 15-35 ετών δηλώνουν έτοιμοι να εγκατασταθούν σε άλλη χώρα για να εργαστούν. Όπως ακριβώς συνέβαινε και μετά την Άλωση της Πόλης.

Όλοι ήθελαν να φύγουν στην Δύση, τα λαμπρότερα μυαλά του Ελληνισμού βρήκαν καταφύγιο και μεταλαμπάδευσαν το ελληνικό πνεύμα στην ιταλική χερσόνησο και την Γαλλία.

Τώρα φεύγουν στα πέρατα της Οικουμένης στην μεγαλύτερη εθνική αιμορραγία που προκάλεσαν οι τελευταίες κυβερνήσεις.

το 64% των Ελλήνων ηλικίας 15- 35 ετών (27% για περιορισμένο χρονικό διάστημα και 37% μακροπρόθεσμα) δηλώνουν έτοιμοι να εγκατασταθούν και να εργαστούν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. 

Και γιατί να μην συμβεί αυτό όταν αυξήθηκε η, ήδη απίστευτη για τα ελληνικά δεδομένα, ανεργία κατά 8,7% μόνο στο πρώτο τρίμηνο του 2012 σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011! Οι άστεγοι ανέρχονται πλέον σε 20.000 εκεί που το 2009 μετριόντουσαν σε μερικές εκατοντάδες.

ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ: Άνοιγμα σε ενεργούς πολίτες, ανασυγκρότηση σε νέα βάση, καθαρή πράσινη, κοινωνική κι ευρωπαϊκή ταυτότητα.

Δήλωση του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο για την ανάγκη ανασυγκρότησης του πράσινου χώρου: «Είναι σαφές ότι το εκλογικό αποτέλεσμα για τους Οικολόγους Πράσινους ήταν στις 17 Ιουνίου το χειρότερο δυνατόν. Σε αυτό έπαιξε ρόλο η πόλωση, η υιοθέτηση εύκολων "μηνυμάτων" στη συζήτηση, η οργή της κοινωνίας και η διάθεση τιμωρίας. Όπως όμως έδειξαν και τα τελικά εκλογικά αποτελέσματα η οργή δεν θα προσφέρει βιώσιμη λύση αν δεν μετατραπεί σε συνειδητή διάθεση αλλαγών με κοινωνικά δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο όλων των πολιτικών, καταστάσεων και αξιών που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία. Σε κάθε εκλογική διαδικασία κρίνονται και οι επιλογές που γίνονται από κάθε κόμμα. Κατά συνέπεια, πρέπει να αντιμετωπιστούν με ειλικρινή τρόπο αλλά δραστικά και τα πολιτικά, οργανωτικά κι επικοινωνιακά λάθη των Οικολόγων Πράσινων που οδήγησαν σε αυτό το χαμηλό εκλογικό αποτέλεσμα, παρά το γεγονός ότι οι πράσινες προτάσεις έχουν ευρύτερη υποστήριξη. Εκ των πραγμάτων, ο πράσινος πολιτικός χώρος στην Ελλάδα πρέπει να ανασυγκροτηθεί σε νέα βάση, να ανοίξει σε ενεργούς πολίτες, να διαμορφώσει μια ξεκάθαρη πράσινη, ευρωπαϊκή, κοινωνική ταυτότητα, ώστε να ανταποκρίνεται στην πράσινη δυναμική που αναπτύσσεται σταθερά στην Ευρώπη, ιδιαίτερα από τις ευρωεκλογές του 2009 και μετά.

Του Νίκου Χρυσόγελου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων

Το παραμύθι…
Η κρίση πλησίαζε. Οι αξιωματικοί του πλοίου και ο καπετάνιος έβλεπαν την καταιγίδα αλλά σφύριζαν αδιάφορα. Έχουμε ισχυρό σκάφος, δεν πρόκειται να μας επηρεάσει η καταιγίδα, ανακοίνωνε ο υπο-πλοίαρχος. Άσε για αργότερα τα μέτρα, έλεγε ο καπετάνιος, σε όποιον τον κοίταζε με απορία. Αλλά όταν είδε τον καιρό να αγριεύει και άκουσε έναν περίεργο θόρυβο από τις μηχανές, αποφάσισε να αφήσει το τιμόνι σε άλλον. Είχε εξάλλου κουραστεί.

Ο νέος καπετάνιος, που περίμενε με λαχτάρα να πιάσει στα χέρια του το τιμόνι, ενθουσιάστηκε. Γύρναγε στο κατάστρωμα και έβγαζε λόγους, έκανε παρουσιάσεις με power point, προσκαλούσε κόσμο από άλλα διερχόμενα σκάφη. Μια εύθυμη ατμόσφαιρα επικρατούσε στο κατάστρωμα. Το πλήρωμα δεν πήγαινε κάτω στις μηχανές να διαπιστώσει από που προήλθε ο θόρυβος. Οι επιβάτες περίμεναν να εκπληρώσει ο νέος καπετάνιος τις υποσχέσεις του και να βελτιώσει το μενού που σέρβιρε. Δεν υπάρχει πρόβλημα, το σκαρί είναι καλό και θα συνεχιστεί το γλέντι, επέμενε ο καπετάνιος, όταν κάποιοι άρχισαν να ανησυχούν για κάτι νερά που είχαν εμφανιστεί. Το σκάφος πλησίαζε στα βράχια αλλά η μουσική έπαιζε δυνατά, Ξαφνικά, ο καπετάνιος άρχισε να φωνάζει ότι το πλήρωμα είναι διεφθαρμένο, το σκαρί μπάζει από παντού, η εταιρία χρωστάει σε πολλούς. Και ταυτόχρονα, τηλεφωνούσε στις τράπεζες για δάνεια, γιατί, έλεγε, οι προηγούμενοι είχαν αδειάσει τα ταμεία. Πανικός. Το πλήρωμα άρχισε να πετάει τα πράγματα στη θάλασσα. Ο καπετάνιος άρχισε να ζητάει απελπισμένα σωτηρία από διερχόμενα πλοία. Στον πανικό που δημιουργήθηκε άρχισαν να αναλαμβάνουν το τιμόνι διάφοροι “διορισμένοι” καπετάνιοι για λίγες ώρες. Από τον ασύρματο δίνονταν διάφορες διαταγές, χωρίς να καταλαβαίνει κάποιος αν αυτές αφορούσαν στο συγκεκριμένο πλοίο ή σε κάθε πλοίο σε οποιαδήποτε θάλασσα του κόσμου. Το πλήρωμα εγκατέλειψε κάθε προσπάθεια, είχε εξοργιστεί και με τους καπετάνιους, στο μεταξύ. Οι επιβάτες άρχισαν να οργίζονται κι αυτοί, να πετάνε πιάτα και γιαούρτια στο πλήρωμα, να απειλούν να πετάξουν στη θάλασσα καπετάνιους και πλήρωμα, να ζητάνε από τους ναύτες να αναλάβουν την διακυβέρνηση του πλοίου.

Μπορεί να υπάρξει ευρωπαϊκή διέξοδος από την κρίση με σεβασμό στη δημοκρατία;

Του Τάσου Κρομμύδα

Ο Βρετανός ιστορικός Mark  Mazower θέτει μια πολύ ενδιαφέρουσα προβληματική σε πρόσφατο άρθρο του στους Financial Times: ίσως για πρώτη φορά τους τελευταίους 2 αιώνες τίθεται τόσο έντονα υπό αμφισβήτηση το μέχρι τώρα δεδομένο πως η εθνική κυριαρχία και η διεθνής συνεργασία είναι συμπληρωματικές έννοιες.

Τα τελευταία δύο χρόνια οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν απλά φανεί ανήμποροι να  αντιμετωπίσουν με ολοκληρωμένο και βιώσιμο τρόπο την ευρωπαϊκή δημοσιονομική κρίση: με σειρά αποφάσεων και παρεμβάσεών τους μοιάζει να θεωρούν τη δημοκρατία περιττή πολυτέλεια, ενώ έχουν συμβάλει στην επικίνδυνη επιδείνωση του κλίματος αβεβαιότητας με ανεύθυνες δηλώσεις τους περί εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Γενικότερα, είναι ίσως πρωτόγνωρη η έλλειψη σεβασμού που έχουν επιδείξει απέναντι στην ίδια την έννοια του «κράτους», στη δημοκρατική νομιμοποίηση πριν τη λήψη αποφάσεων.

Ο Τρίτος δρόμος

O ευρωπαϊκός δρόμος της λογικής και της δημοκρατίας για έξοδο από την κρίση

Του Νίκου Χρυσόγελου,
ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων
/ Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο

Η αδιέξοδη, η ανόητη και η τρελή πολιτική

Σε συνθήκες πόλωσης, οργής, πανικού και φόβου ίσως δεν είναι εύκολο να αναπτύξει η κοινωνία μια στρατηγική που βασίζεται στην λογική. Όμως σε αυτές ακριβώς τις συνθήκες επιβεβαιώνεται η αξία της πολιτικής ως μεθόδου επίλυσης των προβλημάτων.

Οι Πράσινοι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και σε κάθε χώρα εξέφρασαν από την αρχή της κρίσης και συνεχίζουν να εκφράζουν και σήμερα την αλληλεγγύη τους προς την Ελλάδα αλλά και την υποστήριξή τους προς μεταρρυθμίσεις που επιβάλλεται να κάνει η ελληνική κοινωνία για να επιβιώσει. Αυτό αναδείξαμε πρόσφατα από κοινού με τον Ντάνυ Κον Μπεντίτ, συν-πρόεδρο της ομάδας των Πράσινων, σε συνέντευξη τύπου στο Ευρωκοινοβούλιο (http://youtu.be/M3fH1c2hxzs) και αυτό θα κάνουμε κατά την συνάντηση με τον κ. Μπαρόζο, την Τρίτη 12 Ιουνίου, στο Στρασβούργο, όταν θα έρθει στην συνεδρίαση των Πράσινων Ευρωβουλευτών για να του παρουσιάσουμε τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στις ευρωπαϊκές πολιτικές για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Ρεμπέκα Χαρμς: Η πολλή λιτότητα αποσταθεροποιεί την Ευρώπη

Συνέντευξη στη Hannoversche Zeitung της προέδρου των Ευρω-Πρασίνων

 

«Στη Γερμανία ξεχνούν εύκολα ότι η ΕΕ συνολικά βρίσκεται σε ύφεση. Αντιθέτως, είναι άμεσα αναγκαία μια μεγάλη, κοινή προσπάθεια. Το πρόγραμμα θα πρέπει να είναι οικολογικό και βιώσιμο όσον αφορά τα μέτρα για την απασχόληση. Το Βερολίνο κάνει λόγο για συμβολικά ποσά και σαμποτάρει σημαντικές πρωτοβουλίες, όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και η ενεργειακή αποτελεσματικότητα» δηλώνει η πρόεδρος των Πράσινων του Ευρωκοινοβουλίου σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Hannoversche Zeitung. Ειδικότερα, η Ρεμπέκα Χαρμς είπε σχετικά με τη λιτότητα, τις επιλογές της Γερμανίας αλλά και τις απόψεις των Πράσινων για το δημοσιονομικό σύμφωνο.

- Η γερμανική πολιτική λιτότητας οδήγησε την Ελλάδα και την Ευρώπη σε αδιέξοδο;

«Η οικονομία και η συνετή δημοσιονομική διαχείριση είναι πάντοτε καλές. Αλλά η μονομέρεια των μέτρων, η καθαρή και αυστηρότατη πολιτική υπερβολικής λιτότητας ενέτεινε την ελληνική κρίση και αποσταθεροποίησε και άλλες χώρες της ευρωζώνης».